کوررنگی _ colour blindness

به اختلال در توانایی تشخیص رنگ کوررنگی می گویند.  کور رنگی مطلق یا مونوکروماسی (که فرد قادر به تشخیص هیچ رنگی  نمی باشد) بسیار نادر است و معمولا وقتی صحبت از کوررنگی به میان می آید عدم تشخیص بین رنگ های قرمز و سبز یا آبی و زرد مورد نظر است. درجه و شدت کوررنگی در افراد مختلف متفاوت است. گاهی فقط از فواصل دور شفافیت رنگ کم می شود و گاهی شخص قادر به نشخیص بین رنگ ها نیست. مثلا قرمز را به صورت طیفی از خاکستری و یا زرد می بیند

کوررنگی معمولا یک بیماری ارثی است و از طریق ژن مغلوب در کروموزوم
X
به فرزند منتقل میشود.*  به همین دلیل اختلال کوررنگی معمولا در مردان بیشتر از زنان دیده میشود. در شبکیه چشم سه نوع سلول مخروطی برای تشخیص سه رنگ اصلی قرمز، سبز و آبی وجود دارد. بقیه رنگها هم با تحریک ترکیبی از این سه نوع سلول مخروطی تشخیص داده می شوند. هر رنگ طول موج خاص خودش را دارد و در کسانی که دچار کوررنگی هستند سلولهایی که باید به یک طول موج حساس باشند یا فاقد رنگ دانه های فعال تشخیص آن رنگ هستند و یا نسبت به طول موج های مجاور هم حساسیت نشان می دهند 

 اگر کوررنگی از بدو تولد و از طریق ژن های معیوب ایجاد شده باشد قابل درمان نیست. هر چند که در برخی موارد از لنزهای مخصوص چشمی کمک گرفته میشود. کوررنگی گاهی ممکن است بر اثر بیماری های چشمی، مغزی یا به دلیل مصرف زیاد الکل و سیگار به صورت اکتسابی در افراد ایجاد شود، تحقیقات نشان داده که در برخی از اینگونه موارد با قطع و کم کردن مصرف مواد الکلی و سیگار امکان اصلاح کوررنگی وجود دارد. معمولا کوررنگی مشکل خاصی برای فرد مبتلا ایجاد نمی کند مگر در مواردی که تشخیص صحیح  کدهای رنگی ضروری است. در موارد معمول استفاده از کدهای رنگی مثلا در چراغهای راهنمایی، فرد با آموزش صحیح به گونه ای غیر از رنگ (مثلا ترتیب قرار گرفتن چراغها) کدها را از هم تمیز میدهد

برای تشخیص کوررنگی معمولا از آزمایشات خاصی استفاده می شود. مثلا در تست "ایشیهارا" از صفحه ای با نقاط رنگی استفاده می شود که مابین آنها اعداد یا حروفی با رنگی خاص نوشته شده که اشخاص مبتلا به کوررنگی قادر به نشخیص آنها نیستند

_______

زنان دارای دو کروموزوم *

X

  هستند و برای بروز بیماری هر دو کروموروم باید ناقل بیماری باشند، ولی مردان یک کروموزوم

X

 دارند و چنانچه آن کروموزوم معیوب باشد، بیماری در آنها رخ میدهد

قسمت‌هاي سوخته انواع گوشت‌ها، سیب زمینی و نان ها برای سلامتی مضر است

. 

مطلب زیر نوشته من نیست و از طریق ایمیل برایم ارسال شده

خلاصه گفتگویی است از هفته نامه سلامت با دکتر محمد جعفر فره وش، فوق تخصص گوارش

++++++++++++++

^{مصرف مواد غذايي‌ كه به دنبال حرارت ديدن زياد، بافت و كيفيت خود را از دست داده‌اند و در نهايت سوخته‌اند، مي‌تواند سلامت انسان را تهديد كند. بنابراين به تمام افراد و خصوصا كساني كه ناراحتي‌هاي گوارشي و زمينه‌هاي ژنتيكي و محيطي ابتلا به سرطان را دارند، توصيه مي‌كنم كه}  

غذاها را با حداقل حرارت‌ديدگي و به روش آب‌پز و بخارپز آماده كرده و ميل کنند

^{قهوه‌اي يا سياه شدن انواع گوشت‌ در اثر حرارت بالا، سبب تشكيل مواد هيدروكربن‌هاي حلقوي آروماتيك (PAHs) در آنها مي‌شود. اين مواد با ورود به بدن مي‌توانند قسمت‌هاي مختلف را مستعد ابتلا به سرطان‌ هایی از قبیل سرطان مری و معده و پروستات کنند}

^{حرارت دادن زياد به سيب‌زميني و نان‌ها -كه حاوي نشاسته هستند- سبب افزايش غلظت مواد سمي آكريلاميدي تا 5 برابر مي‌شود. سرطان‌زايي آكريلاميد‌ها با آزمايش‌هايي بر حيوا‌ن‌ها اثبات شده است. اين مواد به خصوص در سيب‌زميني‌هايي كه با كودهاي ازته كشت داده مي‌شوند به وجود مي‌آيند. متاسفانه امروزه هنوز در برخي نقاط ايران از اين نوع كودها استفاده مي‌شود. بنابراين توصيه مي‌كنم انواع غلات و مواد نشاسته‌اي را با حرارت‌هاي مستقيم و شديد آماده مصرف نكنيد البته ذرت و برنج در اثر حرارت دیدن سرطان زا نمی شوند}