Search This Blog

Friday 19 August 2011

آنژین صدری

به فشار یا درد شدید زودگذر در قفسه سینه که در اثر نارسایی اکسژن به ماهیچه قلب ایجاد میشود آنژین صدری می گویند. معمولا این حالت با افزایش فعالیت بدنی و یا استرس شروع میشود ولی گاهی بیمار در حالت استراحت هم ممکن است به این درد دچار شود. گاهی احساس درد از قفسه سینه هم فراتر میرود و ممکن است به بازو (خصوصا سمت چپ)، گردن، فک  و پشت هم سرایت کند. در برخی از موارد بیمار ممکن است دچار حالت تهوع هم بشود. علامت دیگر آنژین صدری می تواند خستگی شدید و تنگی نفس باشد.

قلب در حین اینکه خون را به تمام بدن میفرستد خود نیز باید از طریق عروق کرونر (منشعب شده از رگ آئورت) با اکسژن و مواد قندی تغذیه شود. چنانچه چربی در جداره عروق کرونر رسوب کند قطر این رگ ها باریک میشود و مقدار اکسیژن که به ماهیچه قلب میرسد کاهش میابد. آنژین صدری یکی از علامت های گرفتگی عروق کرونر می باشد. نارسایی دریچه های قلب، کم خونی  و ناراحتی های قلبی دیگر نیز ممکن است باعث بروز آنژین صدری شوند. در صورت عدم درمان انژین صدری، این حالت ممکن است به حمله قلبی منجر شود.
  
روش های درمان
درمان آنژین صدری شامل کنترل درد و درمان گرفتگی عروق کرونر می باشد.برای کنترل درد داروهایی تجویز میشود که یا مثل نیتروگلیسرین در افزایش جریان خون و اتساع رگ ها موثرند و یا مثل ضد گیرنده بتا نیاز ماهیچه قلب به اکسژن را با کم کردن ضربان قلب کاهش میدهند. گاهی نیز بیمار نیاز به جراحی دارد و  از طریق آنژیوپلاستی و یا جراحی یا گرفتگی عروق رفع میشود و یا با پیوند قسمتی از رگ پا به عروق کرونر تقطه مسدود شده را دور میزنند.

برای جلوگیری از بروز آنژین صدری  و همچنین جلوگیری از وخیم تر شدن این عارضه باید از تغذیه صحیح استفاده کرد. قطع مصرف سیگار (در صورتیکه بیمار سیگار می کشد) کاهش وزن (در صورت اضافه وزن داشتن)، کنترل بیماری هایی چون قند،  فشار خون و کلسترول بالا، استراحت و دوری از فشارهای روحی و عصبی الزامی است. ورزش نیز مفید است ولی از آنجا که در اکثر موارد آنژین صدری با افزایش فعالیت بدنی آغاز میشود، شروع ورزش باید تحت نظر پزشک مشاور باشد.

در صورت بروز علائم آنژین صدری که پس از استراحت و استفاده از داروهای کاهش درد چون نیتروگلیسرین رفع نشود، بیمار باید بلافاصه به بیمارستان منتقل شود.چرا که این حالت ممکن است که نتیجه حمله قلبی باشد.

No comments:

Post a Comment