ویروس ابولا Ebola Virus

با گسترش ارتباطات و آسان شدن رفت و آمد ساکنین مناطق مختلف، بیماری های مسری نیز به سرعت در جهان شیوع یافته و صرفنظر از مکان پیدایش به سرعت به دیگر نقاط دنیا سرایت می کنند. ویروس ابولا که سازمان های بهداشت و درمان کشورهای مختلف را به چالش کشید است از سال 1970 در افریقا شناخته شده.¹ متاسفانه سود بالقوه یکی از عوامل مهمی است که شرکت های دارویی را وادار به تحقیق و تهیه دارو برای مبارزه با بیمارهای مختلف می کند. شاید به دلیل نادر بودن بیماری ویروس ابولا تاکنون واکسنی برعلیه این ویروس ساخته نشده و این بیماری درمانی قطعی نیز ندارد. اکنون با شیوع سریع این بیماری در 2014 (طبق آمار سازمان بهداشت جهانی² این ویروس تا کنون بیشتر از4000 نفر کشته برجا گذاشته) شرکت های داروسازی دست بکار تهیه درمان و واکسنی مناسب برای این بیماری شده اند.

نحوه ی انتفال و علائم بیماری

ویروس ابولا از طریق تماس مستقیم با بیمار یا ترشحات بدن بیمار (چون خلط، خون یا ادرار) به دیگران منتقل می شود. پس  از ابتلا به ویروس  در زمانی بین  2 تا 21 روز و در اکثر مواقع بین 5 تا 7  روز علائم بیماری در شخص مبتلا به ویروس ظاهر می شود. تا زمانی که علائم بیماری در شخص ظاهر نشده، فرد مبتلا ناقل این بیماری نیست.

البته طبق گفته ی مقامات رسمی انگلستان،¹ احتمال ابتلا به این بیماری در انگلستان کم است، مگر اینکه شخص به مناطق دچار بیماری سفر کرده باشد و با بیمار یا حیوان ناقل بیماری و یا اشیای آلوده  تماس داشته باشد.

بیماری با علائمی چون تب، سردرد، گلودرد و درد ماهیچه ای خود را بروز می دهد و در مرحله بعد اسهال، 

استفراغ، ناراحتی جلدی، نارسایی کلیه ها و کبد و نهایتا خونریزی داخلی (که گاهی ممکن است به صورت خونریزی از دهان بینی چشم و گوش ظاهر شود) ادامه می یابد.

به کسانی که تا 21 روز قبل از بروز بیماری، از افریقای غربی به انگلستان وارد شده اند توصیه شده در صورت بروز علائم بیماری در خانه بمانند و با اورژانس 999 تماس بگیرند

نحوه ی درمان

بیمارستان های انگلستان به حالت آماده باش و آماده روبرو شدن با این ویروس هستند. از بیماران مبتلا به این بیماری در قرنطینه مراقبت می شود که تا جایی که ممکن است از شیوع این بیماری جلوگیری شود.

مراقبت بیمار هم شامل کنترل و تعدیل علائم حیاتی بخصوص فشار خون و میزان اکسیژن و آب و الکترولایت خون بیمار تخت مراقبت است. از دارویی بنام زی مپ³ (که ترکیبی از سه آنتی بادی مختلف است و گمان می رود روی پروتنین ویروس ابولا اثر داشته باشد) نیز استفاده می شود.

  

1-     سایت بهداشت ملی انگلستانNHS direct http://www.nhs.uk/conditions/ebola-virus/pages/ebola-virus.aspx , visited on 18/10/14,

2-     World Health Organization

3-     Zmap

©All rights reserved

  دکتر شهیره شریف(PhD, MSC)

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Disclaimer: the main purpose of this blog is to assemble my notes for my Continuing Professional Development (CPD). The topic discussed here should not be referred to as the only source of information. If there is anything with respect to this article that concerns you, please contact your doctor or pharmacist

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 

هیپوگلیسمی

یکی از رسوم رایج در بین برخی از ما ایرانی ها پنهان کاری در مواجه شدن با بیماری است. نمی خواهم به دلایل این رفتار بپردازم یا در مورد خوب یا بد بودن این رسم به قضاوت بنشینم. ولی از آنجا که گاهی  در برخی از بیماری ها نیاز به هشیاری و کمک افراد خانواده واطرافیان می باشد، پنهان کاری نه تنها صحیح نیست بلکه می تواند خطرناک هم باشد. مثلا بیمارانی که مبتلا به بیماری دیابت هستند گاهی میزان  قند خونشان کم می شود و در صورت عدم توجه سریع ممکن است در وضعیت خطرناکی قرار بگیرند. آگاهی از علائم پایین افتادن قند خون و راههای مقابله با آن هم برای بیمار و هم اطرافیان وی ضروری است

ابتدا بهتر است با تعریفی از هیپوگلیسمی1 شروع کنیم

  هر گاه قند خون کمتر از 4  میلی مول در لیتر برسد، بیمار با قند خون پایین یا هیپوگلیسمی روبرو است

دلایل پایین افتادن میزان قند خون
مواردی چون نخوردن غذا یا به حد کافی نخوردن، استفاده از انسولین و داروهایی که برای پایین آوردن قند خون از آنها استفاده می شوند، فعالیت بدنی  بیش از معمول (بدلیل استفاده بیش از حد عضلات از قند خون)، گرمای زیاد، نوشیدنی های الکلی و برخی از بیماری ها در تنظیم قند خون اثر می گذارند و می توانند باعث کاهش میزان قند خون شوند

علائم پایین افتادن قند خون

این حالت ممکن است که در هر شخصی متفاوت باشد ولی بطور معمول  هیپوگلیسمی با علائمی چون عرق، سرگیجه، لرزش دست ها، تپش قلب، تغییر رفتار و خلق و خو، سرگیجه، سردرد، عدم تمرکز و اختلال حواس، تهوع، اختلالات بینایی و نهایتا بی هوشی همراه است. درمان این حالت اگرچه به روشی ساده با رساندن قند خون به میزان معمول ممکن است سرعت عمل در درمان بسیار مهم است 

نحوه مراقبت از بیمار مشکوک به هیپوگلیسمی

در صورت مشکوک بودن به  هیپوگلیسمی بهتر است چنانچه وسیله اندازه گیری قند خون را در اختیار دارید، قند خون را اندازه بگیرید. چنانچه دسترسی به گلوکومتر ندارید، برای پیشگیری از بدتر شدن حال بیمار برای بالا بردن قند خون و رساندن آن بحد طبیعی چند حبه ی قند یا چند قاشق شکر را در آب حل کرده و به بیمار بدهید (بیمار حتما باید در این حالت هوشیار باشد، در صورتی که بیمار بی هوش است خوراندن آب یا هر مایع دیگر می تواند باعث خفگی شود). وقتی کمی بهتر شد وعده ی غذا یا چند بیسکوییت (البته نه بیسکوییت های رژیمی) به بیمار بدهید. برخلاف آنچه ممکن است تصور رود شکلات نمی تواند خیلی سریع قند خون را بالا ببرد و از این جهت برای درمان هیپوگلیسمی مناسب نیست

برخی از بیماران دیابتی که مرتب دچار هیپوگلیسمی می شوند، از طریق دکتر معالج خود آمپولی بنام گلوکوژن2 در اختیار دارند که پس از تزریق قند خون را بالا می برد و بیمار را از حالت هیپوگلیسمی خارج می کند. البته تاثیر این آمپول کوتاه مدت بوده و وقتی که هوشیاری بیمار برگشت مهم است که به بیمار آب قند  و نهایتا وعده ی غذایی داده شود

در مواجهه با بیمار دیابتی که بی هوش شده، ابتدا به فوریت های پزشکی 999 زنگ بزنید. چنانچه بیمار گلوکاگون دارد آنرا به بیمار تزریق کنید - خود بیمار و نیز اطرافیان وی باید از قبل با این آمپول و نحوه ی تزریق آن آشنا باشند. چنانچه حال بیمار بهتر شد آب قند یا آب میوه (نه آب میوه رژیمی) و نهایتا غذا به بیمار داده شود

1. Hypoglycaemia

2. glucagon

©All rights reserved

  دکتر شهیره شریف(PhD, MSC)

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Disclaimer: the main purpose of this blog is to assemble my notes for my Continuing Professional Development (CPD). The topic discussed here should not be referred to as the only source of information. If there is anything with respect to this article that concerns you, please contact your doctor or pharmacist

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++