Interactions with grapefruit

مقاله ای در ارتباط با اثر میوه گرپ فروت و دارو

http://uk.lifestyle.yahoo.com/grapefruits-can-trigger-overdoses-in-dozens-of-medicines-researchers-warn-083154632.html

نکاتی دربارۀ پیشگیری و درمان بیماری آسم

آسم بیماری قابل کنترل ریوی است. قبلا در مورد این بیماری در همین وبلاگ مطلبی نوشته ام (به لینک زیر مراجعه فرمایید) در مقاله کنونی به نحوۀ صحیح استفاده از اسپری تنفسی و نیاز استفاده ار دارو در دوران بارداری اشاره ای خواهم داشت

یکی از معمولترین روش های پیشگیری و درمان بیماری آسم استفاده از داروهای استنشاقی یا اسپری تنفسی است. نحوِه صحیح استفاده از اسپری باعث می شود تا دارو وارد ریه (اندامی که به دارو نیاز دارد) شود و در قسمت عقب حنجره و روی زبان نماند و یا احیانا از دهان خارج نشود چون در این صورت نه تنها دارو هدر رفته بلکه باعث بروز عوارض جانبی داخل دهان نیز می شود

بطور کلی داروهایی که در بیماری آسم تجویز می شوند بر دو گونه هستند: داروهای جلوگیری کننده از حمله آسمی و داروهایی که هنگام بروز حمله آسمی باید مصرف شوند. شناخت و تمیز این دو نوع از یکدیگر توسط بیمار و یا والدین بیمار (در کودکانی که به بیماری آسم دچارند) بسیار مهم می باشد. داروهای پیشگبری کننده باید بطور دائم و منظم استفاده شوند حتی اگر بیمار با استفاده از آنها بلافاصله تغییری در کیفیت تنفس خود حس نمی کند

برای درمان حمله آسمی معمولا از اسپری های آبی رنگ استفاده می شود. اسپری هایی که معمولا به رنگ قهوه ای هستند، نقش پیشگیری دارند و در زمانی که بیمار برای تنفس دچار اشکال شده، استفاده از آنها حمله آسمی را کنترل نمی کند. برای تشخیص نوع اسپری های تنفسی خود به داروساز یا دیگر اعضای تیم پزشکی مشاورتان مراجعه کنید

طرز صحیح استفاده از اسپری تنفسی

درپوش اسپری را باز کنید

اسپری را تکان دهید

بطور طبیعی بازدمی داشته باشید

سپس اسپری را بطور مستقیم و صاف در دست نگه دارید سر را کمی به عقب خم کنید و دهانه اسپری را داخل دهان قرار دهید. لب ها باید کاملا دور قسمت دهنی اسپری را بپوشانند

قسمت بالای اسپری را فشار دهید تا مواد داخل اسپری خارج شود و همزمان با آن هوا را به داخل ریه خود بکشید. تنفس باید آهسته و کامل باشد نه سریع

نفس خود را برای ده ثانیه یا تا جایی که برایتان امکان دارد (در حالیکه هنوز لبانتان دور اسپری را گرفته) حبس کنید. سپس اسپری را از دهان خارج کنید و بازدمی آرام داشته باشید

چنانچه نیاز به استفاده مجدد از اسپری دارید حداقل سی ثانیه بین هر بار استفاده فاصله بیندازید

در پایان درپوش اسپری را مجددا بگذارید

نکات دیگر

برای اطمینان حاصل کردن از نحوه استفاده از اسپری تنفسی خود می توانید در جلوی آینه بایستید و یا از دیگران بخواهید که هنگام استفاده از اسپری به شما توجه داشته باشند. چنانچه در هنگام استفاده از اسپری غبار مه مانندی از دهان خارج شد، نحوه استفاده شما از اسپری صحیح نبوده و نیاز به آموزش و تمرین بیشتری دارید. در این صورت حتما از داروساز خود کمک بخواهید

نکته مهم دیگری که افراد مبتلا به بیماری آسم باید بر آن آگاه باشند اهمیت پرهیز از کشیدن سیگار و استفاده از داروهایی چون آسپرین می باشد. قبل از مصرف هرگونه دارو (چه داروهایی تجویز شده توسط پزشک و چه داروهایی که بدون نیاز به نسخه خریداری می شوند) با داروساز خود مشورت نمایید

نکته مهم دیگر این است که خانم هایی که مبتلا به آسم هستند نباید در طول مدت باردادی داروهای خود را قطع کنند، ولی اطلاع پزشک معالج از باردار بودن آنان و کنترل بیماری زیر نظر پزشک معالج ضروری است

دکتر شهیره شریف (PhD, MSc)

@ All rights reserved

مطالب بیشتر در مورد آسم
http://pharmacistonboard.blogspot.co.uk/2012/01/asthma.html

ایمن سازی و واکسیناسیون

یکی از مواردی که همه والدین با آن سروکار داشته و یا خواهند داشتند، ایمن سازی کودکانشان است. در این مقاله نگاهی به برنامه واکسیناسیون کودکان و نوجوانان و زمان آن خواهیم داشت. لازم به تذکر است که برنامه واكسيناسيون در هر کشوری بسته به سطح ايمنی مردم و بيماريهای خطرناک شايع در آن کشور تنظيم می شود؛ مثلا از واکسن ب. ث. ژ. برای پیشگیری از سل در برخی کشورهای غربی در همه موارد در بدو تولد استفاده نمی شود. مطلب ذیل جهت اطلاع والدین کودکان مقیم انگلستان نوشته شده و ممکن است همه نکات آن برای ساکنین دیگر کشورها صادق نباشد

شیوع بسیاری از بیماری های خطرناک واگیر توسط واکسیناسیون در جوامع کنونی کنترل شده. البته عوامل این بیماری ها هنوز وجود دارند و به همین دلیل برای جلوگیری از شیوع مجددشان از واکسن استفاده می شود. واکسن شکل غیر فعال و یا تضعیف شده میکروب عامل بیماری است. برای تهیه واکسن گاهی از قسمت پوسته میکروب یا سموم تولید شده توسط میکروب استفاده می شود. بدن در حضور عامل تضعیف شده بیماری، پوسته خارجی یا مواد شیمیایی تولید شده توسط میکروب بیماری شروع به تولید آنتی بادی برای مبارزه با آن میکروب می کند. در نتیجه بعد از واکسیناسیون، آنتی بادی مخصوص مبارزه با میکروب خاصی که بدن بر علیه آن واکسینه شده در بدن تولید میشود. از آن به بعد در صورت تماس با میکروب اصلی بیماری بدن می تواند به سرعت آنتی بادی مربوطه را تولید کند و بدین گونه با بیماری به سرعت مبارزه کند

بسیاری از واکسن ها در چند نوبت تزریق می شوند و معمولا در ماهیچه بالای بازو و یا ران تزریق می شوند. از عوارض جانبی اکثر واکسن ها میتوان از قرمزی، سوزش و تورم در محل تزریق، تب، حالت سرگیجه و تهوع نام برد. که گاهی این عوارض تا یکی دو روز بعد از واکسیناسیون هم دوام میاوردند

معمولا استفاده از تکنیک هایی چون پاشویه و مصرف داروهایی مانند پاراسیتمول و ایبوپروفن برای کنترل این علائم کافی است (هرگز به کودکان و نوجوانان زیر 16 سال آسپرین ندهید). پیش از انتخاب و مصرف دارو برای کودکان با تیم پزشکی و یا داروساز خود مشورت نمایید. چنانچه پس از دو روز استفاده از تب برها دمای بدن کودک همچنان بالاست به پزشک مراجعه کنید

والدین کودکانی که نسبت به واکسن واکنش شدیدتر از معمول نشان داده اند باید قبل ازتزریق بعدی واکسن کودک با دکتر مشورت نمایید. چنانچه کودک در هنگام واکسینه شدن تب دارد باید تا بهبودی کامل کودک صبر کرد

فلج اطفال: عامل بیماری فلج اطفال روی اعصاب اثر می گذارد و باعث فلج دائمی ماهیچه ها می شود. چنانچه ماهیچه های قلب و یا مغز درگیر شوند این بیماری کشنده نیز می تواند باشد

دیفتری: این بیماری باعث مشکلات تنفسی می شود. چنانچه به قلب صدمه بزند می تواند کشنده هم باشد. واکسن این بیماری احتیاج به پنج نوبت تزریق دارد. سه نوبت اولیه این واکسین در چند ماه اول زندگی، چهارمین دوز در سنین 3 تا 5 سالگی و پنجمین نوبت در دوران نوجوانی 12 تا 18 سال استفاده می شود.

کزاز: بیماری دردناکی است که روی سیستم اعصاب که باعث انقباض ماهیچه ها می شوند اثر می گذارد. میکروب این بیماری در خاک پیدا میشود و از طریق پوست صدمه دیده شده (سوختگی یا بریدگی در پوست) به بدن داخل می شود

سرخك و سرخجه و اوريون: واکسن این بیماری ها نیاز به دو نوبت تزریق دارد. عوارض جانبی این واکسن به صورت علائم خود این بیماری ها است (البته به شکل خفیف تر)، که ممکن است حدود شش هفته بعد از واکسینه شدن بروز کند. سرخچه به خصوص برای خانم های باردار خطرناک است چون در صورت ابتلای مادر، احتمال نقص مادرزادی در جنين بشدت افزايش می یابد

مننژیت: عامل این بیماری میکروبی است که باعث عفونی شدن لایه های مغز یا مایع مغزی – نخاعی می‌ شود این بیماری می تواند باعث مرگ و یا معلول شدن بیمار گردد. واکسن این بیماری فقط در جلوگیری از یک نوع از مننژیت ها و عفونت های خونی موثر است. از این رو بسیار مهم است که والدین با علائم بیماری مننژیت آشنا باشند و در صورت ابتلای کودک هر چه سریع تر بیمار را به مراکز درمانی برسانند. مداوای این بیماری چنانچه به سرعت انجام پذیرد موثر است. برخی علائم مننژیت شامل تب بالا، تهوع، درد کمر و مفاصل، گردن درد، سردرد، حساسیت به نور، تهوع، خواب آلودگی و حضور دانه های قرمز و یا بنفش روی پوست (که زیر فشار لیوان شیشه ای محو نمی شوند) می باشد

سرطان دهانه رحم: سرطان دهانه رحم (بعد از سرطان سینه) دومین سرطان کشنده در زنان بین 20 تا 29 سال در انگلستان است. عامل اصلی این سرطان یک نوع ویروس می باشد. البته حضور این ویروس در هر فردی موجب سرطان نمی شود. ولی واکسینه شدن بر علیه این ویروس می تواند شانس ابتلا به این بیماری را تا 70% در بیشتر افراد تخفیف دهد. در انگلیس در حال حاضر دختران 12 تا 18 ساله را علیه این بیماری واکسینه می کنند. ویروس این بیماری انواع مختلفی دارد واکسن اچ. پی. وی. فرد را در مقابل دو نوع معمول این ویروس واکسینه می کند. به همین دلیل اسمیر تست در سنین بالاتر (25 سال به بالا) حتی برای کسانی که این واکسن را زده اند ضروری است. این واکسن نیاز به سه دوز به فاصله شش ماه بین هر دوز دارد

نوع واکسن و سن معمول واکسینه شدن کودکان و نوجوانان

دو ماهگی

یک آمپول شامل پنج واکسن (فلج اطفال، دیفتری، کزاز، سیاه سرفه و هموفیلوس آنفولانزا گروه ب که می تواند باعث بیماری ذات الریه یا مننژیت شود)

واکسن ضد عفونت های پنوموکوک که می تواند باعث بیماری ذات الریه، عفونت خون یا مننژیت شود

5-in-1 (DTaP/IPV/Hib). This single jab contains vaccines to protect against diphtheria, tetanus, pertussis (whooping cough), polio and Haemophilus influenzae type b (Hib, a bacterial infection that can cause severe pneumonia or meningitis in young children).

Pneumococcal infection

 سه ماهگی

دوز دوم واکسن پنج گانه

مننژیت

5-in-1, second dose (DTaP/IPV/Hib)

Meningitis C

چهار ماهگی

دوز سوم واکسن پنج گانه

واکسن ضد عفونت های پنوموکوک دوز دوم

مننژيت دوز دوم

5-in-1, third dose (DTaP/IPV/Hib)

Pneumococcal infection, second dose

Meningitis C, second dose

بین 12تا 13 ماهگی

یک آمپول شامل واکسن مننژيت دوز سوم و هموفیلوس آنفولانزا گروه ب دوز چهارم

سرخك و سرخجه و اوريون

واکسن ضد عفونت های پنوموکوک دوز سوم

Hib/Men C booster. Given as a single jab containing meningitis C, third dose and Hib, fourth dose.

MMR (measles, mumps and rubella), given as a single jab

Pneumococcal infection, third dose

حدود 40 ماهگی  _ سه سال و چهار ماهگی
سرخك و سرخجه و اوريون دوز دوم
یک امپول شامل چهار واکسن (فلج اطفال، دیفتری کزاز و سیاه سرفه)

MMR second jab

4-in-1 pre-school booster (DtaP/IPV). Given as a single jab containing vaccines against diphtheria, tetanus, pertussis and polio.

دختران 12 تا 13 ساله

واکسن پیشگیری از سرطان دهانه رحم  _ نیازمند به سه دوز با فاصله شش ماه است

HPV vaccine, which protects against cervical cancer (girls only) three jabs given within six months

نوجوانان 13 تا 18 ساله

یک آمپول شامل سه واکسن فلج اطفال، دیفتری و کزاز

3-in-1 teenage booster (Td/IPV). Given as a single jab which contains vaccines against diphtheria, tetanus and polio

دکتر شهیره شریف (PhD, MSc)

@ All rights reserved

flu vaccine

http://uk.lifestyle.yahoo.com/should-you-get-a-flu-jab-i-safe.html

تصویربرداری پزشکی: راهنمای اسکن

دستگاه های رادیوگرافی و اسکن  با قابلیت تصویربرداری بالا از امکانات مهم تشخیص بیماری هستند که پیشرفت تکنولوژی در اختیار علم پزشکی قرار داده. در این مقاله مرور کوتاهی خواهیم داشت بر برخی ازاین ابزارها.

پرتونگاری

X-ray

از این تکنیک برای ثبت تصاویر استخوان ها، بافت ها و اندامهای داخلی بدن استفاده می شود. این روش بسیار سریع است و معمولا چند دقیقه بیشتر طول نمی کشد. میزان اشعه رادیواکتیو استفاده شده در این روش پایین است و ریسک ناشی از قرارگرفتن در معرض آن کم می باشد. با این حال در صورت تکرار رادیوگرافی در فاصله کمتر از شش ماه،  تیم پزشکی مربوطه باید مطلع شوند. این روش معمولا برای خانم هایی که باردار هستند یا احتمال بارداری انها میرود مناسب نیست.

امواج فراصوت

Ultrasound

در این نوع اسکن از امواج صوتی استفاده می شود. این امواج به علت اینکه مانند تشعشعات رادیواکتیو عمل نمی‌کنند برای جنین و کودکان بی‌خطر می‌باشند. بنابراین در معاینات پزشکی بروی مادران باردار و جنین هم از این ابزار استفاده می شود. از این روش برای مطالعه اعضای داخلی چون مغز و اعصاب و بررسی چگونگی گردش خون در عروق استفاده می شد. در هنگام استفاده از این روش، امواج صوتی در طول بدن حرکت داده می شود تا مانع از تمرکز امواج در یک نقطه و سوختگی بافت ها شوند. زمان متوسط برای تصویربرداری با این روش طولانی تر از روش پرتونگاری است، معمولا ده تا پانزده دقیقه زمان می برد. گاهی برای استفاده از این اسکن انجام مقدماتی ضروری است، مثلا برای تصویر برداری از لگن خاصره، کلیه یا مثانه معمولا از بیماران خواسته می شود تا با مثانه پر برای اسکن حاضر شوند. در مواردی که تحقیقات روی اندام هایی چون صفرا و لوزالمعده صورت می گیرد ممکن است نیاز باشد تا بیمار چند ساعت قبل از اسکن از خوردن و آشامیدن خودداری کند.

سی. تی اسکن

CT scan (Computed Tomography)

این روش تلفیق تصویربرداری مقطعی با پردازشهای کامپیوتری می باشد. در این روش نیز از اشعه ایکس استفاده شود ولی چون این دستگاه قادر است بین نسوج نرم تمایز ایجاد کند در مقایسه با رادیوگرافی معمولی اطلاعات مربوط به عمق را نیز در دسترس می گذارد. معمولا برای مطالعه مغز و اعصاب، اعضای داخل شكمی و ریه از این اسکن استفاده می شود. در این اسکن معمولا ماده ای رنگی به رگ تزریق می شود که در موارد نادر ممکن است باعث بروز آلرژی شود. این آلرژی ممکن است به حالت خفیف (مثل کهیر پوستی) یا بطور جدی تر (مثل حمله آسمی) بروز کند. خانم های باردار باید قبل از استفاده از این اسکن با پزشک خود مشاورت نمایند. بسته به منطقه ای که اسکن می شود گاهی آمادگی هایی قبل از اسکن لازم است. مثلا در اسکن از ناحیه شکم یا لگن خاصره نیاز به نوشیدن مقدار مشخصی مایعات قبل از اسکن می باشد. گاهی نیز بیمار باید با شکم خالی برای اسکن حاضر شود. معمولا هر اسکن، بطور متوسط حدود چهل و پنج دقیقه دقیقه طول می کشد. بعد از اسکن چنانچه ماده رنگی تزریق شده باشد بیمار باید دست کم به مدت نیم ساعت تحت نظارت باشد تا چنانچه این ماده باعث بروز آلرژی شود، به بیمار رسیدگی شود. البته گاهی علائم آلرژی با تاخیر و بعد از پایان زمان تحت نظارت مشاهده می شوند. چنانچه این حالت در بیمار ظاهر شد باید به پرشک یا اورژانس مراجعه کرد.

ام. ار. آی اسکن = تصویر برداری هسته‌ای مغناطیسی

MRI (Magnetic resonance Imaging)

 این اسکن از مغناطیسی قوی بهره می برد و برای بررسی اندام های داخلی بدن (مثل کبد و کلیه ها) و بافت های نرم (مثل ماهیچه ها و رباط ها) مناسب است. ولی نمی تواند استخوان ها را به تصویر بکشد. به علت میدان مغناطیسی قوی، استفاده از این اسکن در برخی افراد مثلا خانم های باردار، کسانی که از دستگاه تنظیم کننده ضربان قلب و باتریهای قلبی استفاده می کنند یا پیوندهای فلزی دارند مناسب نیست. این نوع اسکن توانایی تصویربرداری از زوایای مختلف را داراست و به همین خاطر از قابلیت تصویر برداری بالایی برخوردار است. در این روش بیمار بروی تختی قرار می گیرد، که به داخل محفظه تونل مانند دستگاه هدایت می شود. در حین اسکن بیمار باید کاملا بی حرکت باشد چون حتی حرکات غیرارادی مانند تنفس و ضربان می تواند تصویر حاصل را مخدوش ‌سازند. معمولا این نوع اسکن در چند مرحله و با توقف کوتاه بین هر مرحله انجام می شود. صدای داخل دستگاه در حین اسکن بلند است و بیمار برای حفاظت نیاز به گوشی دارد. معمولا این اسکن حدود بیست دقیقه تا نیم ساعت طول می کشد ولی گاهی نیاز به مدت طولانی تر حتی تا دو ساعت هم می باشد. گاهی برای تصویربرداری بهتر، قبل از شروع اسکن ماده ای مخصوص به رگ تزریق می شود.

دکتر شهیره شریف (PhD, MSc)

 All rights reserved@

هزینه تهیه داروهای تجویز شده

این روزها در انگلستان با افزایش نرخ تورم خیلی ها به فکر روش های کاهش هزینه های معمول خود هستند. بد نیست بدانیم که برخی از کسانی که باید برای داروهایی تجویز شده توسط دکتر پول بپردازند نیز می توانند در پرداخت هزینه های دارویی مربوطه صرفه جویی کنند. بدین تریتب که با پرداخت مبلغ مشخصی برای سه یا دوازده ماه همه داروهای خود را در این مدت پیش خرید کنند. البته این روش فقط برای کسانی که حداقل چهار قلم دارو در سه ماه و یا چهارده قلم در سال مصرف دارند مقرون به صرفه است

چنانچه در زمرۀ این افراد هستید با خرید 

Prescription Pre-payment Certificate (PPC)

برای سه یا دوازده ماه از سازمان ملی بهداشت انگلیس می توانید اقدام کنید. نرخ خرید سه ماهه این گواهی 29.10 و قیمت سالانه آن 104 پوند می باشد (در اوت 2012). برای اطلاعات بیشتر به سایت زیر مراجعه نمایید
http://www.nhsbsa.nhs.uk/ppc

 در حال حاضر بیمارانی که تحت پوشش خدمات بهداشتی ملی انگلستان هستند و نسخه های سبز رنگ از پزشک معالجشان دریافت می کنند برای هر قلم دارو  7.65 پوند می پردازند. البته دریافت نسخه بطور رایگان شامل حال برخی افراد (نمونه هایی در پایین قید شده) می شود. شرایطی مانند سن بطور خودکار بیمار را از پرداخت هزینه نسخه مستثنی می کند ولی دریافت گواهی مربوطه برای دیگر شرایط ضروری است. برای اطلاعات بیشتر به پزشک یا داروساز خود و یا سایت های اینترنتی وابسته مراجعه نمایید

چنانچه به یکی از گروه های زیر تعلق دارید نیازی برای پرداخت پول هنگام تحویل گرفتن داروهای تجویز شده ندارید

سنین پایین تر از 16 یا بالاتر از 59 سال

دانش آموزان 16 تا 18 سال

مادران باردار یا مادرانی که از زایمان آنها 12 ماه نگذشته

 استفاده کنندگان برخی ازداروها برای درمان برخی بیماری مثلا دیابت یا صرع 

استفاده کنندگان از حمایتهای مالی دولت

برای اطلاعات بیشتر به سایت زیر مراجعه فرمایید

http://www.nhs.uk/NHSEngland/Healthcosts/Pages/Prescriptioncosts.aspx

دکتر شهیره شریف – داروساز

@ All rights reserved

چند نکته در مورد نگهداری و استفاده از دارو

بیشتر ما حداقل یک یا دو نوع قرص، کپسول یا شربت را در خانه داریم و شاید بعضی از ما به هشدارها و اطلاعات نوشته شده در بروشورهای دارویی توجه کرده ایم ولی شاید به ندرت به اهمیت آنها اندیشیده ایم.

تقریبا تا دو دهه قبل خیلی از ما عادت داشتیم که داروها را در قفسه دارو (که جزئی از سرویس حمام بود و شامل چند طبقه پشت درهای مزین به آیینه میشد) نگهداری کنیم. خوشبختانه امروزه بیشتر به اهمیت دور نگه داشتن داروها از رطوبت توجه شده. بهترین جا برای نگهداری دارو مکانی خشک و دور از حرارت و نور است. برخی از داروها، مثلا انسولین¹ و یا قطره چشمی کلرامفنیکل²، باید در یخچال (البته بدون اینکه یخ بزنند) نگهداری شوند. برای اطلاعات مربوط به دمای مناسب برای نگهداری هر دارو به بروشور آن دارو مراجعه کنید و یا با داروساز خود مشورت کنید.

کلیه بطری های داروهای تجویز شده یا خریداری شده از داروخانه ها در انگلستان مجهز به درب های قفل دار کودک است با این حال داروها باید دور از دسترس اطفال نگه داشته شوند تا از مسمومیت احتمالی آنها جلوگیری شود

هرگز سرخود و بدون مشورت با پزشک یا داروساز، دارو مصرف نکنید. ﺩﺍﺭﻭﻫﺎی ﺗﺠﻮﻳﺰ شده ﺑﺮﺍی ﺧﻮﺩ ﺭﺍ به ﺍﻓـﺮﺍﺩ دیگر که ﺩﺍﺭﺍی ﻋﻼﺋـﻢ بیماری مشابه هستند نباید توصیه کرد و هرگز از داروهای پیشنهادی دیگران استفاده نکنید. هر دارویی برای هر کسی مناسب نیست. مثلا کسانی که سابقه خونریزی معده دارند از مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی چون بروفن³ باید خودداری کنند. هرگز نباید بدون اطلاع پزشک میزان مصرف داروی مصرفی را کم یا زیاد کرد یا آنرا قطع کرد. به عوارض جانبی داروها توجه کنید و چنانچه ناراحتی خاصی بر اثر استفاده از دارویی پیش آمده، با پزشک معالج مشورت کنید.

داروها باید طبق توصیه ﭘﺰﺷﮏ و برای مدت خاصی ﻣﺼﺮﻑ شوند. برخی داروها مثلا آنتی بیوتیک ها باید با زمان بندی منظم (سر ساعت خاصی) و برای طول مدت درمان استفاده شوند مثلا آموکسیل که سه بار در روز استفاده میشود باید هر هشت ساعت یکبار مصرف شود. ترکیب برخی از داروها (حتی داروهای گیاهی که برخی اوقات به اشتباه تصور میشود بدون عوارض جانبی هستند) میتواند خطرناک باشد. ترکیب برخی از مواد غذایی مثل آب آناناس با برخی از داروها بخصوص داروهای ضد انعقاد خون توصیه نمیشود. از مصرف الکل هنگام استفاده از دارو باید خودداری شود.

گاهی داروها با نام های تجاری مختلف شناخته می شوند ولی در واقع یک نوع و یا مشابه بهم هستند و مصرف هم زمان آنها باعث مسمومیت می شود. با پزشک و یا داروساز خود در رابطه با ترکیب شیمیایی داروها مشورت نمایید.

بسته بندی داروها هم نقش مهمی در سالم ماندن آنها دارند. برخی از داروها در ورقه های  آلمینیومی  بسته بندی شده اند این داروها معمولا حساسیت فوق العاده به نور دارند.  داروهایی مثل قرص ویتامین ث جوشان هم هستند که به رطوبت حساسند. این داروها در بطری های خاص با دربهای مخصوص نگهداری می شوند. ذرات موجود داخل درب این بطری ها رطوبت را جذب کرده و فضای داخل بطری را کاملا خشک نگه می دارد.  جز در هنگام استفاده از دارو، هرگز نباید این داروها را از بسته بندی اصلی آنها خارج کرد و مثلا هنگام مسافرت یا برای صرفه جویی در جا، نباید مصرف چند روز را در بطری های کوچکتر گذاشت.

هنگام استفاده از داروهای خوراکی بهتر است که بیمار به حالت دراز کشیده نباشد. دارو را باید به حالت ایستاده یا نشسته با مقداری زیادی آب خورد (مگر آنکه پزشک دستورالعمل دیگری داده باشد). برخی از داروها را باید روی معده خالی و قبل از غذا خورد (اسید معده یا آنزیم ها  روی جذب این داروها اثر می گذارد)، گاهی اوقات هم داروها باید با غذا خورده شوند تا موجب تحریک معده نشوند.

به استثنای برخی داروهای جویدنی، از خرد کردن و جویدن داروها باید جلوگیری کرد،  برخی ازداروها پوشش مخصوص دارند که از هضم آنها در معده جلوگیری کند. شکستن و جویدن این داروها به پوشش آنها صدمه می زند. همچنین این داروها نباید ﺑﺎ ﺷﻴﺮ ﻳﺎ ﺁﻧتی ﺍﺳـﻴﺪ ﻣـﺼﺮﻑ ﺷـﻮﻧﺪ چرا که میزان اسید معده را کاهش داده و باعث حل مواد در معده می شوند. برخی پوشش های دارویی از آزاد شدن و جذب ناگهانی دارو جلوگیری کرده و دارو را به میزان کنترل شده و کم کم وارد خون می کند. سلامت پوشش این نوع داروها نیز برای استفاده صحیح از آنها ضروری است. 

ﺍﮔﺮ ﺩﺍﺭﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺷﺮﺑﺖ ﻣﺼﺮﻑ ﻣﻲ ﮐﻨﻴﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﭘﻴﻤﺎﻧـﻪ ﻣﺨـﺼﻮﺹ ﺍﻧـﺪﺍﺯﻩ ﮔﻴـﺮﻱ ﻣﺎﻳﻊ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ کنید ﺗﺎ ﺑﻄﻮﺭ ﺩﻗﻴﻖ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺩﺍﺭﻭی مصرفی ﺗﻨﻈﻴﻢ ﮔﺮﺩﺩ. پیش از استفاده از داروهای محلول، شیشه دارو را بخوبی تکان دهید.

هنگام استفاده از برخی داروها مثلا داروهای ضد صرع به نام تجاری دارو توجه کنید. تعییرات جرئی در فرمولاسیون این داروها باعث تغییراتی در میزان جذب آنها شده و نوسانات خفیف در میزان داروی جذب شده گاهی می تواند تنظیم کنترل این بیماری را بهم زده و بیمار را دچار حمله صرعی کند.

1. Insulin

2. Chloramphenicol

3. Brufen

دکتر شهیره شریف - داروساز

@ All rights reserved

Top 5 foods for slimmers

Not my work, but a useful article to read.

http://uk.lifestyle.yahoo.com/blogs/rachael-anne-hill/top-five-foods-every-slimmer-cupboards-135318698.html

بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون بیماری است که بیشتر در سنین پیری (معمولا 60 به بالا) شیوع دارد، هر چند که این بیماری در جوانترها هم دیده می‌شود. در انگلیس تعداد مبتلایان به این بیماری یک در پانصد نفر تخمین زده شده.¹

بدن از طریق نرون ها (سلول های مغزی) حرکت ماهیچه ها را کنترل می کند. انتقال دهنده های شیمیایی پیام های مغزی را از یک نرون به نرون دیگر و از   نرون ها به ماهیچه های بدن انتقال می دهند تا نهایتا پیام مغز به ماهیچه مورد نظر رسیده و حرکت آن عضو را موجب شود. پارکینسون بیماری پیشروی کننده ای است که این سیستم ارتباط در آن مختل شده و  کنترل ماهیچه ها بهم   می ریزد

دوپامین² و استیل کولین³ 
انتقال دهنده های شیمیایی هستند که در حرکت ماهیچه ها دخیلند. این دو باید به تناسب در بدن تولید شوند  تا حرکت ماهیچه ها با نرمی صورت گیرد. بنا به دلائلی که بیشتر آنها ناشناخته اند سلولهای مغزی که مامور ساختن دوپامین هستند، از بین می روند و به علت کمبود دوپامین، بدن توانایی حرکت به شیوه معمول را از دست می دهد

 علائم بیماری

 اولین علامت بیماری رعشه است که معمولا در دست یا بازو رخ می دهد هر چند که گاهی نیز ممکن است که  رعشه در پا و فک هم اتفاق بیفتد. حالت رعشه معمولا در زمانی که عضو در حال استراحت است رخ می دهد و حرکت عضو، رعشه را کاهش می دهد. البته در خواب رعشه متوقف می شود. در ابتدای بیماری یک طرف بدن تحت تاثیر قرار می گیرد ولی بعد از مدتی دو طرف بدن دچار بیماری می شود

در مراحل پیشرفته تر بیماری علائم دیگری نیز دیده می شوند که عبارتند

کندی حرکات: با پیشرفت بیماری حرکت ماهیچه ها کم شود. به خصوص شروع حرکت به سختی صورت می گیرد. فرد مبتلا به بیماری پارکینسون به علت عدم توانایی در حرکت عضلات صورت، چهره ای بی حالت پیدا می کند. حرکات غیر ارادی مثل پلک زدن هم به تدریج تحت تاثیر قرار می گیرند و در مراحل پیشرفته حتی عمل بلع،  دفع و کنترل ادرار هم برای بیمار مشکل می شود. در مراحل پیشرفته بیمار برای حرکت و غذا خوردن ممکن است به دیگران نیازمند شود

خشکی عضلات: گرفتگی عضلات همراه با درد به خصوص در گردن، شانه و بازو رخ می دهد. خم شدن پاها مشکل می شود و بیمار نهایتا با برداشتن قدم های کوتاه حرکت می کند. در حالت های پیشرفته بیماری کم کم بدن از حالت طبیعی خارج می شود و بر اثر خمیدگی بدن، دچار مشکلاتی در تعادل و راه رفتن می شود

گاهی این بیماری با افسردگی، فراموشی و اختلال در قدرت بیان یا بینایی همراه است. ممکن است پارکینسون روی فکر کردن، احساسات، خواب و توانایی جنسی بیمار نیز اثر بگذارد. خشکی چشم و یا آب ریزش چشم نیز در برخی از بیماران دیده می شود

در حالت های پیشرفته این بیماری (یا پس از مصرف دارو برای درمان این بیماری) گاهی عدم توانایی حرکت در عضوی به طور ناگهانی رخ میدهد مثلا هنگام راه رفتن یا مسواک کردن ناگهان پا یا دست از حرکت باز می ایستد، این حالت ممکن است چند ثانیه یا چند دقیقه طول بکشد

درمان بیماری پارکینسون

متاسفانه هنوز خود بیماری پارکینسون قابل درمان نیست ولی علائم آنرا می شود تحت کنترل قرار داد. از آنجا که در اوائل بیماری رعشه در دست یا بازو و در هنگام استراحت رخ می دهد، با حرکت دادن اشیایی چون توپ کوچک و یا قلم در دست می توان رعشه را کنترل کرد. فیزیوتراپی، ورزش و تغذیه صحیح نیز برای کنترل علائم بیماری مفید است

درمان علائم بیماری پارکینسون معمولا از طریق دارو و یا جراحی صورت می گیرد.  هدف اصلی درمان تنظیم تعادل بین دوپامین و  استیل کولین است و داروهایی مختلفی به همین منظور تجویز می شود

 لوودوپا⁴ که در بدن به دوپامین تندیل می شود _ لوودوپا با آنزیم های بدن خیلی سریع از بین می رود از این رو آنرا با کربودوپا ⁵ مخلوط می کند تا در مقابل آنزیم ها مقاوم شود)

 داروهایی که اثری مشابه دوپامین روی سلول های گیرنده دوپامین دارند مثل بروموکریپنین⁶

داروهاییی که استیل کولین را خنثی می کند

معمولا داروها موثرند ولی نباید آنها را بدون نظارت دکتر کم، اضافه یا قطع کرد. البته این داروها عوارض جانبی چون تهوع، افسردگی، خستکی، خشکی دهان و چشم و حرکات بی اراده تشنجی را به همراه دارند. چنانچه درمان با دارو موثر نباشد عمل جراحی (با از بین بردن و یا فعال کردن  بخشی از مغز که در تولید انتقال دهنده های شیمیایی دخیلند) در مرحله بعدی درمان قرار می گیرد

1- http://www.parkinsons.org.uk/about_parkinsons/what_is_parkinsons.aspx

2 –Dopamine         3– Acetylcholine       4– Leodopa    

5-Carbidopa                           6– Bromocriptine           

©All rights reserved

دکتر شهیره شریف (PhD, MSC)

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Disclaimer: the main purpose of this blog is to assemble my notes for my Continuing Professional Development (CPD). The topic discussed here should not be referred to as the only source of information. If there is anything with respect to this article that concerns you, please contact your doctor or pharmacist

سلب مسئولیت: مطالب مندرج در این وبلاگ صرفا برای اطلاع رسانی و افزایش آگاهی در رابطه با سلامت و بهداشت می باشد و الزاما مرجع کاملی در رابطه با موضوع مورد بحث نمی باشد. برای اطلاعات بیشتر جهت درمان، قطع یا تغییر نوع درمان با پزشک معالج یا داروساز خود مشورت نمایید

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 

از نوشته های اینترنتی: خواص هر رنگ ميوه

مطلب زیر نوشته من نیست، از طریق ایمیلی بدستم رسیده و متاسفانه گردآورنده مطلب هم نمی دانم کیست

برخی از نکات ذکر شده مفید به نطر آمد برای اطلاعات اینجا هم اضافه کردم

البته (هیچ مطلبی را کورکورانه قبول نکنید)

سبز: غذاهاى سبز رنگ حاوى مواد شيميايى ضد سرطان هستند مثل انواع ايزوتيوسيانيت ها. در عين حال آنها حاوى لوتئين و زيزانتين هستند كه اين دو آنتى اكسيدان خطر از بين رفتن شبكيه را كه يكى از علل اصلى نابينايى است، كاهش مى دهند.      زرد: غذاهاى زرد مملو از ويتامين C هستند و در عين حال برخى از صدمات ناشى از راديكال هاى آزاد روى پوست را كاهش مى دهند.  نارنجى: اين ميوه ها حاوى بتاكاروتن هستند كه باعث تقويت سيستم ايمنى مي شوند و از آسيب هاى ناشى از راديكال هاى آزاد كه باعث پيرى زودرس مى شوند پيشگيرى مى كنند. مواد مغذى ميوه هاى خانواده سيتروس (مركبات) باعث بهبود سلامت دهان مى شوند.  قرمز: مواد غذايى قرمز رنگ ليكوپن دارند. اين ماده يك ضد سرطان شناخته شده است. اسيد الاجيك موجود در اين محصولات نيز خطر آسيب ديدن DNA را كاهش مى دهد. فلاوينوئيدها كه عمدتا در گيلاس، آلبالو و خانواده توت (تمشك و شاتوت و بلوبرى) يافت مى شوند، قدرت تدافعى آنتى اكسيدان ها را افزايش مي دهند، از سلول ها در برابر صدمات ناشى از راديكال هاى آزاد محافظت مى كنند. به حفظ عملكرد قواى استدلال و منطق در مغز كمك مي كنند و جلوى پيرى را مى گيرند.   بنفش: انگور و كلم بنفش حاوى آنتوسيانين هستند كه از سلول ها در برابر آسيب هاى اكسيداسيون محافظت مى كنند و در نتيجه آن ظهور علائم پيرى به تاخير مى افتند. اين مواد مغذى كه مسئول رنگ تيره ميوه ها هستند به فرآيند درك و استدلال كمك مي كنند و ساير آنتى اكسيدان هاى موجود در آنها نيز ضد سرطان هستند.  سفيد: پياز، سير، پيازچه و موسير حاوى آليسين و كوئرستين هستند كه هر دو آنها خطر حمله قلبى را كاهش مي دهند و به عملكرد سيستم ايمنى بهبود مى بخشند. گل كلم نيز حاوى سولفورافان است كه يك ماده ضد سرطان به شمار مي رود.

اعتیاد و روش های درمان آن

روز 26 ژوئن به عنوان روز جهانی مبارزه با اعتیاد و قاچاق مواد مخدر شناخته شده. از آنجا که فاصله چندانی تا این روز نداریم، تصمیم گرفتم تا مطلب سلامتی این ماه را به این معضل اختصاص دهم

امروزه اعتیاد به عنوان یک بیماری شناخته شده که زیان های جسمی، روانی و افتصادی فراوانی به فرد مبتلا، خانواده، اطرافیان و نهایتا اجتماع وارد می کند. اعتیاد از نظر قانونی و اجتماعی رفتاری قابل قبول نیست، با این تعریف شاید بشود بین استفاده از تنباکو و مواد الکلی در مقایسه با سایر مواد اعتیاد آور تفاوتی قائل شد (اگرچه که در برخی از کشورها استفاده مشروبات الکلی عملی بر علیه قانون می باشد)

اعتیاد یا وابستگی داروئی با سوء مصرف و استفادۀ غیرمجاز مواد اعتیاد آور شروع می‌شود و کم کم باعث وابستگی روانی و فیزیولوژیکی می شود. وابستگی به دارو گاهی با استفاده ناصحیح داروهای تجویز شده توسط پزشک (مانند برخی از داروهای خواب آور) نیز صورت می گیرد. از اینرو استفاده خیلی از این دارو ها باید پس از دورۀ کوتاهی و زیر نظر پزشک پایان پذیرد

شخص مبتلا به بیماری اعتیاد (گاهی برای رهایی از مشکلاتی که ممکن است ریشه روانی، خانوادگی یا اجتماعی داشته باشد) مکرر از موادی استفاده می کند که موجب تسکین، لذت، سستی یا نشاط وی می شوند. البته آرامش، تحریک یا نشئه ای که در اثر استفاده از مواد مخدر (بخصوص در اعتیاد به هروئین و یا کوکائین) بوجود آید زودگذر و ناپایدار است و همین امر شخص مبتلا را به استفاده پیوسته از داروی مخدر وا می دارد

در برخی از وابستگی های داروئی پس از مدتی برای تجربۀ حسی که در ابتدا با مصرف کمتری از ماده بدست میامده، شخص مبتلا رفته رفته مجبور به افزایش میزان مادۀ مخدر مصرفی خود می باشد. البته این بدان معنی نیست که می شود میزان مصرف تمام مواد اعتیادآور را بدون بروز آثار مسمومیت های جدی افزایش داد

چنانچه استفاده از داروی اعتیادآور برای مدتی قطع شود قابلیت تحمل دُز بالا1 آن نیز از بین میرود و میزانی که تا قبل از قطع مواد استفاده می شده، ناگهان کشنده میشود و چنانچه شخص به همان میزان قبل مصرف کند خطر جانی در بر خواهد داشت

به علت وابستگی جسمانی به مادۀ مخدر، ایست دارو اختلالات فیزیکی را بوجود میاورد. به این اختلالات سیندرم پرهیز2 می گویند. این حالات بستگی به نوع ماده مصرفی دارد ولی معمولا برعکس حالتی است که داروی مخدر در بدن ایجاد می کند. مثلا در سیندرم پرهیز داروهایی که نشئه کننده هستند، بیمار دچار توهم و تشنج می شود

همانگونه که قبلا اشاره شد خانواده و اطرافیان شخص معتاد نیز درگیر مسائل مختلف این بیماری می باشند. از طرفی اعضای خانواده نمی توانند نسبت به اعتیاد عضوی از خانواده بی تفاوت باشند و از طرف دیگر مستقیما تحت تاثیر ناهنجاریهای رفتاری ناشی از اعتیاد هستند مثلا ممکن است که اموال آنها دزدیده شود یا مورد خشونت واقع شوند. عکس العمل هر فردی در خانواده در رابطه با اعتیاد دیگر اعضای خانواده متفاوت است. در خیلی از موارد اطرافیان سعی در تشویق فرد مبتلا به ترک اعتیاد دارند (حتی گاهی با استفاده از خشونت و تهدید!). گاهی شخص مبتلا از نظر مالی توسط خانواده اش حمایت می شود تا احتمالا برای تامین هزینه اعتیاد خود درگیر مسائل غیر اخلاقی و غیر قانونی نشود و یا احتمالا واقعیت اعتیاد وی مخفی بماند تا دیگران متوجه آن نشوند. از طرفی حمایت اطرافیان ممکن است تاثیری مثبت داشته باشد و از طرف دیگر اثر منفی در انگیزه ترک اعتیاد آنها بگذارد

روش های درمان اعتیاد

اعتیاد مانند خیلی از بیماری های دیگر و برخلاف تصور عامه مردم قابل درمان است. البته مهم ترین عامل در موفقیت درمان بیماری اعتیاد، خواست و انگیزه شخص مبتلاست

سم زدایی، ثبات و نگه داری مراحل مختلف درمان اعتیاد می باشند

درمان اعتیاد (بسته به روش اخذ شده) نیاز به همکاری زیر مجموعه های مختلف پزشکی درمانی چون دکتر، روانپزشک، مددکار اجتماعی، پرستار، داروساز و غیره دارد. عواملی چون مدت اعتیاد، نوع و میزان ماده مخدر استفاده شده و همچنین عوامل مربوط به شخص مبتلا در انتخاب روش درمان موثر است

گاهی روش اتخاذ شده در مرحله سم زدایی درمان، كم كردن تدریجی میزان ماده مخدر مصرفی است و گاهی استفاده از داروهای ترك اعتیاد. عموما داروهای ترک اعتیاد، ترکیباتی مشابه خود ماده مخدر دارند. متاسفانه اخیرا تبلیغات تجارتی (بخصوص در برخی از وسائل ارتباط جمعی) برای خرید و استفاده خودسرانه از مواد ضد اعتیاد بدون هر گونه عارضه جانبی زیاد شده. مصرف چنین موادی نه تنها برای ترک اعتیاد مفید نیست بلکه خود عامل ایجاد اعتیاد است و توصیه نمی شود. در ضمن تاکنون مطالعات علمی در مراکز پزوهشی معتبر داروی گیاهی خاصی را برای درمان اعتیاد تایید نکرده و اثر این مواد (که اکثرا ترکیبات و محتویات آنها نامشخص، متغییر و غیر استاندارد هستند) بر شخص معتاد بررسی نشده است. درمان بیماری اعتیاد باید تحت نظر پزشک انجام شود

یکی از داروهای که در مرحله سم زدایی استفاده می شود، کلونیدین3 است. این دارو مانع ترشح هورمون نورآدرنالین می شود که نهایتا از بروز برخی از ناراحتیهای عدم استفاده، بجز درد ماهیچه و بی خوابی، جلو گیری می کند. برای درمان بی خوابی و درد، از دارو های خواب آور، مسکن و ضد انقباض استفاده می شود. یکی دیگر از داروهای معمول که در مرحله سم زدایی برای درمان اعتیاد به هرویئن استفاده میشود متادن4 نام دارد که معمولا به صورت محلول ( ml1/ mg 1) آن استفاده می شود

مراحل بعد از سم زدایی ثبات و نگه داری هستند. واقع بین بودن و روبرو شدن با عامل یا عواملی که شاید در ابتدا برای فرار از آن به اعتیاد رو آورده شده در این مرحله ضروری است. گاهی افزایش اعتماد به نفس، روان درمانی انفرادی،  گروه درمانی و خانواده درمانی نیز مفید است

برای درمان اعتیاد در انگلستان مراجعه به دکتر خانوادگی می تواند شروع مناسبی باشد. در مواردی درمان تحت نظر پرشک خانواده دنبال میشود نیز ممکن است که شخص مبتلا برای درمان به کلینیک های ترک اعتیاد و یا بیمارستان های مخصوص معرفی شود

1. Tolerance
2. Withdrawal syndrome
3 Clonidone
4 Methadone

 © All rights reserved

دکتر شهیره شریف - داروساز

کمر درد و راه های پیشگیری آن

یکی از ناراحتی هایی که اکثر افراد حداقل برای یک بار در عمر خود به آن دچار می شوند درد در ناحیه کمر (بخصوص در قسمت تحتانی کمر) است.

کمر درد در برخی از موارد ناشی از کشیده و منقبض شدن ليگامان‌ها یا عضلات كمر است. در این صورت درد گاهی به صورت ناگهانی (حاد) به دنبال بلند كردن ناصحیح یا حمل بار سنگين، بر اثر سرفه یا عطسه و یا در نتیجه چرخش یا خم شدن ایجاد شود. علت دیگر درد در ناحیه کمر صدمه مفاصل یا دیسک های بین مهره های کمر است.

البته عوامل دیگری نیز می توانند در برخی از موارد در ایجاد درد در ناحیه کمر دخیل باشند. به عنوان مثال بیماری های ویروسی، اختلالات ارگان‌های داخلی مثل ناراحتی های دستگاه تناسلی زنان و عفونت‌های سيستم ادراری را می شود نام برد.

گاهی ترشح هورمون پروستاگلندین1 هنگام عادت ماهانۀ زنان، اضافه وزن نوزاد در دوران حاملگی همراه با تأثيرات هورمونی این دوران باعث کمردرد می شود. بیماری هایی چون کم کاری غده تیروئید و به ندرت سرطان نیز در ایجاد درد در ناحیه کمر دخیلند. افزایش سن و بیماری هایی چون آرتروز2 و یا استیوآرتروز3 هم از دیگر عوامل کمر درد هستند.

فاصله بین مهره های ستون فقرات را دیسک هایی می پوشاند که در واقع از اصطکاک و برخورد مهره ها جلوگیری می کنند و مانع از صدمه خوردن ستون مهره ها و نهایتا مانع از انتقال شوک به نخاع (که از درون حفره مهره ها عبور می کند) می شوند.

هسته مرکزی دیسک های بین مهره های کمر را ماده ای نرم و لغزنده تشکیل می دهد که توسط پوسته ای سخت احاطه شده. چنانچه لایه سخت اطراف هسته دیسک آسیب ببیند و پاره شود هسته داخلی دیسک از پوسته خارج می شود و بدین ترتیب دیسک حالت اسپانجی خود را از دست می دهد و حالت انعطاف پذیری ستون مهره ها تخت تاثیر قرار می گیرد. گاهی نیز مهره های بالا و پایین دیسک آسیب دیده از دو طرف به هم می پیوندند.

این بيرون‌زدگي یا افتادگي ديسک در نخاع باعث می شود تا ستون فقرات منحرف شود یا کانالی که نخاع از آن عبور می کند، باریک شود. هر دو حالت فشار را روی اعصاب منشعب از نخاع تشدید می کنند. چنانچه در این حالت فشار روی اعصاب سیاتیک باشد باعث ایجاد درد و یا حس خواب رفتگی در پا نیز می شود.

راه های پیشگیری و درمان کمر درد

توجه به نحوۀ ایستادن، نشستن و خوابیدن از عوامل مهم جلوگیری از کمر درد است. همچنین باید توجه داشت که هنگام حمل هر باری، نگه داشتن آن نزدیک به بدن از فشار روی کمر می کاهد. در موقع بلند کردن بار خم کردن زانو ها و تکیه به قدرت ماهیچه های پا بجای کمر و ستون مهره ها نیز از نکات مهمی است که رعایت آن از ابتلا به کمر درد جلوگیری می کند.

فعالیت فیزیکی منظم و ورزش (به طور صحيح) مخصوصا یوگا و پیلاتیز4 که انعطاف بدن را افزایش می دهند برای پیشگیری از کمر درد مفیدند. كاهش اضافه وزن و تقویت عضلات شكم و كمر با حرکات کششی و قدرتی مفید است ولی باید توجه داشت که چنانچه به کمر درد دچار هستید قبل از شروع ورزش با دکتر معالج خود مشورت کنید چرا که ورزش غیر اصولی خود از عوامل ایجاد کمر درد است.

چنانچه کمردرد ناشی از ناراحتی دیگری است (مثلا کم کاری غدۀ تیروئید)، رسیدگی به عامل اصلی بیماری برای درمان کمر درد ضروری است.

اکثر کمر دردها به خودی خود پس از طی مدتی (از چند روز تا دو هفته) خوب می شوند. البته گاهی نیز درمان دارویی (مثلا استفاده از داروهای مسکن، ضد التهاب، شل کنندۀ عضلانی یا کرم های موضعی)، فیزیوتراپی و گرم نگه داشتن کمر به بهبود آن کمک می کند. البته در برخی موارد ممکن است کمر درد به حالت مزمن تبدیل شود.

1. Prostaglandin
2. Arthritis
3. Osteoarthritis
4. pilates

دکتر شهیره شریف - داروساز

©All rights reserved

واریس پا - Varicose Vein

خون اکسیژن دار از طریق سرخرگ ها به اندامهای مختلف بدن می رسد؛ سیاهرگ ها خون بدون اکسیژن را به قلب برمی گردانند. خون در سرخرگ ها با فشاری که از قلب وارد می شود به جریان می افتد. به علت عدم وجود این فشار، حرکت خون در سیاهرگ ها متفاوت است. در پاها خون باید مسیر طولانی تری (معمولا بر خلاف نیروی جاذبه) در سیاهرگ حرکت کند. برای کمک به انتقال خون در این اندام، داخل سیاهرگها دریچه های یک طرفه ای است که با ورود خون باز شده و سپس بسته میشوند تا از برگشت خون به پایین جلوگیری کند. انقباض و انبساط ماهیچه های اطراف سیاهرگ ها هم به جریان خون کمک می کند

در کسانی که به واریس دچار هستند دریچه های داخل سیاهرگ ها به خوبی عمل نمی کنند و کاملا بسته نمی شوند. در نتیجه خون به سمت پایین بر می گردد و همین امر باعث تجمع خون و تورم سیاهرگ ها می شود. به این حالت واریس می گویند. گاهی نیز این حالت تشدید می شود و خون در پشت دریچه ها گیر می کند، از حرکت باز می افتد و تشکیل لخته می دهد (این نوع لخته ها با لخته هایی که موجب گرفتگی عروق در قلب، مغز و ریه می شوند متفاوت هستند)

در واریس، سیاهرگ های متورم گاهی به صورت شبکه های پر پیچ و خم آبی و یا قرمز رنگی از روی پوست مشخص هستند. گاهی نیز رگها برجسته شده و به صورت توده ای برآمده ظاهر می شوند یا از طریق لمس قابل تشخیص می باشند. در برخی از موارد واریس همراه با درد و التهاب است و گاهی فقط از نظر ظاهری ممکن است برای شخص ناخوشایند باشد. برخی از واریس ها به سوزش و تغییر رنگ قسمت هایی از پوست در ناحیه مبتلا به واریس و تورم پا بخصوص در ناحیه مچ پا می انجامند

برای تشخیص شدت و ارزیابی محل دقیق بروز واریس علاوه بر معاینات معمول، پزشکان از دستگاه سونوگرافی استفاده می کنند که سرعت و چگونگی حرکت خون در سیاهرگ ها را اندازه می گیرد

علل بروز واریس متفاوت است گاهی به دلائل ژنتیکی دریچه های داخل سیاهرگ ها از کارائی پایینی برخوردار است و شخص آمادگی بیشتری برای ابتلا به واریس دارد. عوامل محیطی چون عدم فعالیت و ایستادن یا نشستن برای مدت طولانی نیز این حالت را تشدید می کند چرا که ماهیچه ها فاقد حرکت خواهند بود و نمی توانند به جریان خون کمک کنند. ضعف عضلات که گاهی با افزایش سن همراه می باشد نیز در بروز واریس دخیل است. اضافه وزن و حاملگی در خانم ها به علت هورمون های ترشح شده در این دوران و افزایش فشاشار روی  سیاهرگ ها نیز  از  دیگر  عوامل بروز  واریس هستند. گاهی  یبوست نیز می تواند عامل بروز فشار بر سیاهرگ ها شود

بالا نگه داشتن پاها از زمین فشار حرکت خون بر ضد نیروی جاذبه را از بین میبرد و تا حدودی کمک می کند. فعال بودن و حرکت داشتن بخصوص اگر برای مدتی ایستاده و یا نشسته هستید به حرکت ماهیچه ها می انجامد که عبور خون را تسهیل می کند. در هنگام نشستن از انداختن پا روی پا که جریان خون را مختل می سازد و از پوشیدن لباس های تنگ که به مچ پا و یا کشاله ران فشار وارد میاوردند دوری کنید. خانم هایی که از جوراب زنانه ساق بلند استفاده می کنند نباید برای ثابت ماندن جوراب از کش استفاده کنند و بهتر است که یا از جوراب شلواری استفاده شود و یا از بندجوراب که به دور کمر بسته می شود

استفاده از جوراب های واریس (اطلاعات بیشتر در ادامه مطلب) که خاصیت فشاردهندگی آنها در جهت مچ پا افزایش می یابد مفید است. درمان و پیشگیری از یبوست با رژیم غذایی مناسب و غنی از فیبر، میوه و سبزیجات تازه و آشامیدن آب در مواردی که واریس به علت یبوست است کمک می کند. گاهی نیز برای درمان واریس نیاز به جراحی است

روش های امروزۀ جراحی واریس از شیوه های قدیمی آن متفاوت است؛ امروزه نیازی به بیهوشی کامل بیمار نیست و معمولا جراحی تحت بی حسی موضعی انجام می شود. با استفاده از اشعه لیزر و یا امواج رادیویی منشاء واریس سوزانده می شود1 یا با ایجاد شکافی به اندازۀ یک تا دو میلیمتر قسمتی از رگ را که عبور خون در آن مختل شده از بین می برند2. بدین گونه جریان خون به سمت رگ های سالم تر منحرف شده و خون با اختلال کمتری به جریان میافتد

قسمت جراحی شده با بانداژهای مخصوصی که قابلیت فشار دهنگی دارند پانسمان میشود. بیمار نیز باید نکاتی را حداقل تا دو هفته پس از جراحی رعایت کند از جمله: توجه به امکان خونریزی از محل جراحی شده یا بروز علائم عفونت، ممانعت کردن از استفاده از وان یا استخر آب گرم و عدم فعالیت سنگین. استفاده از جوراب واریس نیز پس از عمل ضروری است. ممکن است برای مدتی بیمار نیاز به استفاده از مسکن برای کنترل درد نیز داشته باشد

استفاده صحیح ازجوراب واریس

حتما اگر از جوراب واریس استفاده می کنید اندازه صحیح جوراب را بپوشید

بهترین موقع اندازه گیری پا برای تایین سایز جوراب صبح و به هنگام بیدار شدن از خواب است چون پا در طول شب استراحت کرده و تورم ایجاد شده در طول روز بر اندازه پا تاثیر نگذاشته

چنانچه اندازه های دور پا با سایزهای آماده در بازار نمی خواند با داروساز خود مشورت نمایید چرا که داروخانه ها قادر به سفارش جوراب های واریس با اندازه های مختلف برای بیماران خود هستند (این مطلب در مورد داروخانه های انگلستان صدق می کند و از نحوه سفارش اندازه های ویژه در خارج از انگلستان بی اطلاع هستم)

جوراب واریس را باید در اول صبح و قبل از پایین آمدن از تخت پا کرد و در هنگام خواب از پا درآورد 

در موقع به پاکردن جوراب واریس دقت کنید تا کشیدگی بیش از حد یا کیس خوردگی در طول جوراب نباشد

معمولا جورابهایی که تا روی ران کشیده می شوند بر مدلهای تا زیر زانو آن ارجحیت دارند

++++++
1. Endorenoas Ablation
2. Phebectomy

دکتر شهیره شریف - داروساز

A quiz - heart disease

Take the following quiz about healthy heart to test your knowledge on risk factors of heart disease

http://uk.health.lifestyle.yahoo.net/quiz_run.aspx?q=heart-health-quiz

تبخال

تبخال تاول قرمز رنگ پر از مایعی است که معمولا روی لب و پوست اطراف لب و بینی نمایان می شود. تبخال عارضه ای است ویروسی*. هنگامی که بدن به این ویروس آلوده می شود امکان رهایی از این ویروس را ندارد چرا که این ویروس در سلول های عصبی برای همیشه نهفته و فیر فعال باقی می ماند و هنگام ضعف سیستم دفاعی بدن (مثلا به علت درگیری این سیستم با بیماری های مختلف و یا فشار روانی) در مکان قبلی یا اطراف آن باعث بروز تبخال می شود

عوارض ناشی از تبخال در برخی از افراد فقط به مور مور شدن، سوزش و یا خارش محل تبخال زده خلاصه می شود و در برخی از افراد این عارضه همراه با درد است. دوره تبخال معمولا 7 تا 14 روز می باشد. و مراحل مختلف دارد

تبخال معمولا با کمی تورم روی پوست و حس مور مور و یا خارش شروع می شود. سپس برای مدت دو روز تاول های کوچک در سطح پوست نمایان می شوند که نهایتا این تاول ها به صورت خوشه ای به هم نزدیک تر شده و تاول بزرگتری را ایجاد می کنند. بعد پوسته روی تاولها ترکیده و پوسته زرد رنگی جای آنرا می گیرد که آنهم بهد ار مدتی جای خود را به پوسته کوچکتری می دهد و سرانجام تاول بدون باقی گذاشتن اثری از بین می رود

راه های انتقال تبخال

تبخال در همه مراحل واگیر دارد، مخصوصا در زمانی که پوسته روی تاول باز شود این حالت به اوج می رسد. شخصی که به عارضه تبخال دچار است باید از تماس مستقیم و غیر مستقیم محل تبخال و ترشحات آن با دیگران خوداری کند. شستن دستها اهمیت زیادی دارد، مخصوصا هنگامی که دست با لب و یا بزاق دهان آلوده شده است. شخص مبتلا باید از بوسیدن دیگران، استفاده از حوله و یا وسایل شخصی چون تیغ جلوگیری کند

در برخی از موارد این امکان وجود دارد که با آلوده شدن انگشتان به این ویروس و سپس تماس با دیگر اعضای بدن این بیماری به چشم و آلت تناسلی نیز منتقل شود. اگرچه نوع ویروسی که باعث تبخال در انگشت و تبخال تناسلی می شود، متفاوت است ولی به علت تشابه بین این دو ویروس امکان انتشار این بیماری به این اعضا می باشد

کسانی که دچار بیماری هایی هستند که موجب ضعف سیستم دفاعی بدن می شوند (مثل مبتلایان به سرطان، ایدز یا گیرنده پیوند عضو) در صورت ابتلاع به تبخال باید به پزشک مراجعه کنند

راههای درمان تبخال

ویروس تبخال را نمی توان از بین برد و زمانی که بدن به آن مبتلا شد برای همیشه این ویروس در بدن می ماند. ولی می توان از تعداد دفعاتی که فرد به تبخال دچار می شود کاست و زمان بهبود را تسریع کرد

داروهای ضد ویروسی هم چنانچه در مراحل ابتدایی استفاده شوند به کم کردن دوران تبخال کمک می کنند. از فشار دادن تبخال و ترکاندن آن باید خودداری کرد. گاهی استفاده از یخ و کرمهای مخصوص که در داروخانه ها موجود می باشد برای کم کردن درد و جلوگیری از خشکی پوست اطراف تبخال موثر است

برای کاهش درد و التهاب از قرص مسکن هم می توان استفاده کرد (قبل از استفاده از هرگونه مسکن حتما با پزشک، داروساز یا دیگر اعضای تیم پزشکی صحبت کنید). توجه و دوری از عواملی که باعث بروز تبخال می شوند نیز اهمیت خاصی دارد. مثلا آفتاب شدید در بروز تبخال در برخی از افراد دخیل است، در این صورت استفاده از ضدآفتاب کمک می کند. آرامش، دوری از اضطراب، خواب و تغذیه صحیح نیز مفید است.

__________________________
* Herpes simplex virus: HSV-1

ناتوانی نعوظ مردان

به آلت تناسلی مرد احلیل می گویند. این عضو که استخوان ندارد ازچند بخش قابل اتساع ساخته شده و شامل کانال های استوانه ای بنام اجسام غاری می باشد که در طول آلت، به موازات هم و مانند لوله های بلندی کشیده شده اند. فاصله بین اجسام غاری را جسم اسفنجی اشغال کرده. اجسام غاری به هنگام تحریک جنسی پر خون شده و موجب سخت شدن و راست شدن آلت می گردند، به این حالت نعوظ می گویند. بعضی از مردان بنا به دلائل مختلف به حالت نعوظ نمی رسند. این عده از افراد باید  به پرشک مراجعه نمایند، چرا که بسیاری از علل این بیماری قابل درمان و تصحیح می باشد. گاهی بیماری هایی چون بیماری های عروقی و دیابت باعث ناتوانی نغوظ می شوند

روش های درمان ناتوانی نعوظ

نرسیدن به حالت نعوظ گاهی ریشه روانی دارد که نیاز به درمان های خاص روانکاوی و رفتاری دارد

 در برخی دیگر از موارد، مثلا در افراد سیگاری  یا افرادی که از داروهای خاصی استفاده می کنند، درمان های ساده و تغییر روش های زندگی کافی است

گاهی استفاده از ابزار مکانیکی  توصیه می شود. این ابزار شامل حلقه آلت تناسلی که به حفظ نعوظ کمک می کند و دستگاه مکنده می باشند که در اطراف احلیل فشار منفی ایجاد کرده و باعث پر خون شدن احلیل می شود. سپس توسط حلقه لاستیکی بسته می شود تا خون از داخل اجسام غاری خارج نشود

گاهی درمان هورمونی در افرادی که میزان تستوسترن (هورمون مردانه) آنها پایین می باشد استفاده می شود

داروهای تزریقی مانند
papaverine
 که شل کننده عضلات هستند (با شل شدن عضلات اجسام غاری خون وارد این اندام ها می شود) و داروهای خوراکی مانند وایاگرا که موجب تسهیل و تسریع جریان خون به احلیل می شوند نیز در برخی موارد توصیه می شوند

گاهی ممکن است که این ناراحتی با جراحی تصحیح گردد. مثلا در صورت انسداد شریان های مربوط به آلت تناسلی جراحی ترمیمی میتواند موثر باشد و گاهی کار گذاشتن پروتز های متسع شونده در داخل اجسام غاری توصیه می شود

*** 

کلیه این دارو ها و روش ها باید تحت نظر دکتر استفاده شود و از خود درمانی در این موارد باید جلوگیری کرد

دکتر شهیره شریف – داروساز

@ All rights reserved

آسم — Asthma

بدن برای زنده ماندن نیاز به اکسیژن دارد. اکسیژن از طریق هوایی که تنفس می کنیم وارد ریه می شود. اکسیژن هوا در عمق ریه به خون منتقل شده و دی اکسید کربن برعکس از خون به ریه وارد شده و در بازدم از بدن خارج می شود

به اندام لوله ای مانند که حنجره را به ریه ارتباط می دهد نای گفته می شود. نای به دو شاخه راست و چپ تقسیم شده و هر شاخه به یکی از ریه ها وارد می شود. به این شاخه ها نایژه می گویند که خود نیز به اندامهای کوچکتری به نام نایژک نقسیم می شوند. نایژک ها به حفره های هوا بنام آلوئول ختم می شوند که ارتباط خون با اکسیژن و خروج دی اکسید کربن از خون در همین قسمت انجام می شود. نایژه ها جداری ماهیچه ای دارند و لایه دورنی آن قادر به ترشح مواد مخاطی است که به همراه حرکت مژه های باریک داخل غشاء، ترشحات مخاطی به سمت نای رانده شده و با سرفه از ریه خارج می شوند

آسم یکی از بیماری های قابل کنترل ریوی است ولی کنترل آن نیاز به آگاهی و آشنایی بیمار با علل بروز این بیماری و همکاری با پزشک برای استفاده از شیوه های مناسب درمان دارد. بیماری آسم کنترل نشده برای مبتلایان حتی می تواند خطر جانی داشته باشد

بیماران آسمی نسبت به مواد خاصی حساسیت دارند. این حساسیت به تورم و التهاب جدار داخلی نایژه ها و ازدیاد تولید مخاط می انجامد. در این حالت فضای داخل نایژه ها باریک شده. انسداد این مجاری عبور هوا را مختل می سازد. عضلات داخل دیواره راههای هوایی نیز در حمله آسمی منقبض شده و علت دیگر بروز نفس تنگی می شوند

مواد مختلفی محرک حمله آسمی است. شدت واکنش به این مواد در افراد مختلف، متفاوت است. از جمله محرک ها می توان از تماس با حیوانات، جانداران میکروسکپی در گرد و غبار، آلودگی های محیط و برخی از مواد خوراکی نام برد. فشارهای روحی و عصبی، خنده یا گریه شدید، هوای سرد یا بسیار گرم و برخی داروها از قبیل آسپرین نیز از جمله محرک های مهم هستند

بیماری آسم معمولا با تنگی نفس، احساس فشار روی سینه، خلط و سرفه مخصوصا در شب و خس خس سینه همراه است. تشخیص این بیماری از طریق معاینه، تست های تنفسی و عکسبرداری از ریه انجام می شود. یکی از مهمترین آزمایشات تنفسی با استفاده از اسپیرومتری صورت می گیرد که سرعت و حجم بازدم از ریه را مشخص می کند. از آنجا که تنگی راههای هوایی بر سرعت و میزان بازدم اثر می گذارند با استفاده از اسپیرومتری می‏ توان علاوه بر نشخیص بیماری میزان كنترل درمان را نیز سنجید

راههای درمان آسم

بهترین راه درمان آسم پیشگیری است. جلوگیری از بروز حمله آسمی و در صورت بروز نفس تنگی، تنفس را به حالت اولیه برگرداندن هدف اصلی درمان این بیماری است. برای پبشگیری، بیمار باید با محرک هایی که بیماری را تشدید می کنند آشنا باشد. با شناسایی و جلوگیری از تماس با این عوامل تحریک کننده می توان از بروز علائم این بیماری پیشگیری کرد. همچنین مبتلایان به بیماری آسم باید سعی کنند که در معرض عفونت های ویروسی قرار نگیرند استفاده از واکسن آنفلوآنزا برای این افراد و پرهیز از مصرف دخانیات ضروری است

درمان دارویی آسم شامل استفاده از دارو ها برای جلوگیری از التهاب یا کاهش میزان التهاب جدار داخلی نایژه ها و شل کردن عضلات دیواره راههای هوایی می شود. برای اینکار می شود از داروهای موضعی (استنشاقی) که گشاد کننده راه های تنفسی هستند مانند سالبوتامول و یا داروهای ضد التهاب مانند کورتون ها استفاده کرد. برخی از داروها موقع حملۀ آسمی باید مصرف شوند، مثل سالبوتامول. این داروها معمولا به حالت استنشاقی (اسپری) استفاده می شوند و اثر فوری دارند. بیماران باید همواره چنین اسپری ها را در دسترس داشته باشند و چنانچه با استفاده از آنها نفس تنگی ادامه داشت باید به بیمارستان مراجعه کند. برخی از داروها باعث جلوگیری از حمله آسم می شوند و مصرف این داروها در دراز مدت موثر است مانند اسپری کورتون و تثبیت کننده های عشاء سلول ها

ورزش البته با نظارت پزشک معالج می تواند کمک کند. نیاز به توجه است که ورزش خود می تواند موجب بروز حمله آسمی شود. از اینرو شروع هر گونه برنامۀ ورزشی باید تحت نظر پزشک معالج باشد

برای درمان بیماری آسم استفاده صحیح از داروهای استنشاقی الزامی است. چرا که این داروها باید وارد ریه شوند تا عمل کنند. داروهایی که در قسمت عقب حنجره و روی زبان می مانند و یا احیانا در زمان مصرف از دهان خارج می شوند در واقع دارو های به هدر رفته هستند. محاصره کامل قسمت دهنی اسپری با لب و فشار کپسول اسپری برای آزاد ساختن دارو هماهنگ با دم عمیق طریقه صحیح استفاده از این دارو ها و راهنمایی آنها به ریه است که البته نیاز به آموزش و تمرین دارد

چنانچه بیمار قادر به استفاده صحیح از اسپری نیست می توان از انواع دیگر اسپری و یا از اتاقكهای مخصوص دهنی استفاده کرد. این اتاقک بروی اسپری سوار می شود و دارو را در خود ذخیره می‏ سازد تا بیمار بتواند در چند دم دارو را به ریه ها منتقل کرده و از هدر رفتن دارو جلوگیری كند. توصیه می شود که بیماران چند دقیقه پس از استفاده از کورتون های استنشاقی دهن را با آب شستشو دهند تا چنانچه کورتون در قسمت داخل دهان مانده شسته شود و موجب بروز ناراحتی های جانبی در دهان نشود

© All rights reserved