تبخال

تبخال تاول قرمز رنگ پر از مایعی است که معمولا روی لب و پوست اطراف لب و بینی نمایان می شود. تبخال عارضه ای است ویروسی*. هنگامی که بدن به این ویروس آلوده می شود امکان رهایی از این ویروس را ندارد چرا که این ویروس در سلول های عصبی برای همیشه نهفته و فیر فعال باقی می ماند و هنگام ضعف سیستم دفاعی بدن (مثلا به علت درگیری این سیستم با بیماری های مختلف و یا فشار روانی) در مکان قبلی یا اطراف آن باعث بروز تبخال می شود

عوارض ناشی از تبخال در برخی از افراد فقط به مور مور شدن، سوزش و یا خارش محل تبخال زده خلاصه می شود و در برخی از افراد این عارضه همراه با درد است. دوره تبخال معمولا 7 تا 14 روز می باشد. و مراحل مختلف دارد

تبخال معمولا با کمی تورم روی پوست و حس مور مور و یا خارش شروع می شود. سپس برای مدت دو روز تاول های کوچک در سطح پوست نمایان می شوند که نهایتا این تاول ها به صورت خوشه ای به هم نزدیک تر شده و تاول بزرگتری را ایجاد می کنند. بعد پوسته روی تاولها ترکیده و پوسته زرد رنگی جای آنرا می گیرد که آنهم بهد ار مدتی جای خود را به پوسته کوچکتری می دهد و سرانجام تاول بدون باقی گذاشتن اثری از بین می رود

راه های انتقال تبخال

تبخال در همه مراحل واگیر دارد، مخصوصا در زمانی که پوسته روی تاول باز شود این حالت به اوج می رسد. شخصی که به عارضه تبخال دچار است باید از تماس مستقیم و غیر مستقیم محل تبخال و ترشحات آن با دیگران خوداری کند. شستن دستها اهمیت زیادی دارد، مخصوصا هنگامی که دست با لب و یا بزاق دهان آلوده شده است. شخص مبتلا باید از بوسیدن دیگران، استفاده از حوله و یا وسایل شخصی چون تیغ جلوگیری کند

در برخی از موارد این امکان وجود دارد که با آلوده شدن انگشتان به این ویروس و سپس تماس با دیگر اعضای بدن این بیماری به چشم و آلت تناسلی نیز منتقل شود. اگرچه نوع ویروسی که باعث تبخال در انگشت و تبخال تناسلی می شود، متفاوت است ولی به علت تشابه بین این دو ویروس امکان انتشار این بیماری به این اعضا می باشد

کسانی که دچار بیماری هایی هستند که موجب ضعف سیستم دفاعی بدن می شوند (مثل مبتلایان به سرطان، ایدز یا گیرنده پیوند عضو) در صورت ابتلاع به تبخال باید به پزشک مراجعه کنند

راههای درمان تبخال

ویروس تبخال را نمی توان از بین برد و زمانی که بدن به آن مبتلا شد برای همیشه این ویروس در بدن می ماند. ولی می توان از تعداد دفعاتی که فرد به تبخال دچار می شود کاست و زمان بهبود را تسریع کرد

داروهای ضد ویروسی هم چنانچه در مراحل ابتدایی استفاده شوند به کم کردن دوران تبخال کمک می کنند. از فشار دادن تبخال و ترکاندن آن باید خودداری کرد. گاهی استفاده از یخ و کرمهای مخصوص که در داروخانه ها موجود می باشد برای کم کردن درد و جلوگیری از خشکی پوست اطراف تبخال موثر است

برای کاهش درد و التهاب از قرص مسکن هم می توان استفاده کرد (قبل از استفاده از هرگونه مسکن حتما با پزشک، داروساز یا دیگر اعضای تیم پزشکی صحبت کنید). توجه و دوری از عواملی که باعث بروز تبخال می شوند نیز اهمیت خاصی دارد. مثلا آفتاب شدید در بروز تبخال در برخی از افراد دخیل است، در این صورت استفاده از ضدآفتاب کمک می کند. آرامش، دوری از اضطراب، خواب و تغذیه صحیح نیز مفید است.

__________________________
* Herpes simplex virus: HSV-1

ناتوانی نعوظ مردان

به آلت تناسلی مرد احلیل می گویند. این عضو که استخوان ندارد ازچند بخش قابل اتساع ساخته شده و شامل کانال های استوانه ای بنام اجسام غاری می باشد که در طول آلت، به موازات هم و مانند لوله های بلندی کشیده شده اند. فاصله بین اجسام غاری را جسم اسفنجی اشغال کرده. اجسام غاری به هنگام تحریک جنسی پر خون شده و موجب سخت شدن و راست شدن آلت می گردند، به این حالت نعوظ می گویند. بعضی از مردان بنا به دلائل مختلف به حالت نعوظ نمی رسند. این عده از افراد باید  به پرشک مراجعه نمایند، چرا که بسیاری از علل این بیماری قابل درمان و تصحیح می باشد. گاهی بیماری هایی چون بیماری های عروقی و دیابت باعث ناتوانی نغوظ می شوند

روش های درمان ناتوانی نعوظ

نرسیدن به حالت نعوظ گاهی ریشه روانی دارد که نیاز به درمان های خاص روانکاوی و رفتاری دارد

 در برخی دیگر از موارد، مثلا در افراد سیگاری  یا افرادی که از داروهای خاصی استفاده می کنند، درمان های ساده و تغییر روش های زندگی کافی است

گاهی استفاده از ابزار مکانیکی  توصیه می شود. این ابزار شامل حلقه آلت تناسلی که به حفظ نعوظ کمک می کند و دستگاه مکنده می باشند که در اطراف احلیل فشار منفی ایجاد کرده و باعث پر خون شدن احلیل می شود. سپس توسط حلقه لاستیکی بسته می شود تا خون از داخل اجسام غاری خارج نشود

گاهی درمان هورمونی در افرادی که میزان تستوسترن (هورمون مردانه) آنها پایین می باشد استفاده می شود

داروهای تزریقی مانند
papaverine
 که شل کننده عضلات هستند (با شل شدن عضلات اجسام غاری خون وارد این اندام ها می شود) و داروهای خوراکی مانند وایاگرا که موجب تسهیل و تسریع جریان خون به احلیل می شوند نیز در برخی موارد توصیه می شوند

گاهی ممکن است که این ناراحتی با جراحی تصحیح گردد. مثلا در صورت انسداد شریان های مربوط به آلت تناسلی جراحی ترمیمی میتواند موثر باشد و گاهی کار گذاشتن پروتز های متسع شونده در داخل اجسام غاری توصیه می شود

*** 

کلیه این دارو ها و روش ها باید تحت نظر دکتر استفاده شود و از خود درمانی در این موارد باید جلوگیری کرد

دکتر شهیره شریف – داروساز

@ All rights reserved

آسم — Asthma

بدن برای زنده ماندن نیاز به اکسیژن دارد. اکسیژن از طریق هوایی که تنفس می کنیم وارد ریه می شود. اکسیژن هوا در عمق ریه به خون منتقل شده و دی اکسید کربن برعکس از خون به ریه وارد شده و در بازدم از بدن خارج می شود

به اندام لوله ای مانند که حنجره را به ریه ارتباط می دهد نای گفته می شود. نای به دو شاخه راست و چپ تقسیم شده و هر شاخه به یکی از ریه ها وارد می شود. به این شاخه ها نایژه می گویند که خود نیز به اندامهای کوچکتری به نام نایژک نقسیم می شوند. نایژک ها به حفره های هوا بنام آلوئول ختم می شوند که ارتباط خون با اکسیژن و خروج دی اکسید کربن از خون در همین قسمت انجام می شود. نایژه ها جداری ماهیچه ای دارند و لایه دورنی آن قادر به ترشح مواد مخاطی است که به همراه حرکت مژه های باریک داخل غشاء، ترشحات مخاطی به سمت نای رانده شده و با سرفه از ریه خارج می شوند

آسم یکی از بیماری های قابل کنترل ریوی است ولی کنترل آن نیاز به آگاهی و آشنایی بیمار با علل بروز این بیماری و همکاری با پزشک برای استفاده از شیوه های مناسب درمان دارد. بیماری آسم کنترل نشده برای مبتلایان حتی می تواند خطر جانی داشته باشد

بیماران آسمی نسبت به مواد خاصی حساسیت دارند. این حساسیت به تورم و التهاب جدار داخلی نایژه ها و ازدیاد تولید مخاط می انجامد. در این حالت فضای داخل نایژه ها باریک شده. انسداد این مجاری عبور هوا را مختل می سازد. عضلات داخل دیواره راههای هوایی نیز در حمله آسمی منقبض شده و علت دیگر بروز نفس تنگی می شوند

مواد مختلفی محرک حمله آسمی است. شدت واکنش به این مواد در افراد مختلف، متفاوت است. از جمله محرک ها می توان از تماس با حیوانات، جانداران میکروسکپی در گرد و غبار، آلودگی های محیط و برخی از مواد خوراکی نام برد. فشارهای روحی و عصبی، خنده یا گریه شدید، هوای سرد یا بسیار گرم و برخی داروها از قبیل آسپرین نیز از جمله محرک های مهم هستند

بیماری آسم معمولا با تنگی نفس، احساس فشار روی سینه، خلط و سرفه مخصوصا در شب و خس خس سینه همراه است. تشخیص این بیماری از طریق معاینه، تست های تنفسی و عکسبرداری از ریه انجام می شود. یکی از مهمترین آزمایشات تنفسی با استفاده از اسپیرومتری صورت می گیرد که سرعت و حجم بازدم از ریه را مشخص می کند. از آنجا که تنگی راههای هوایی بر سرعت و میزان بازدم اثر می گذارند با استفاده از اسپیرومتری می‏ توان علاوه بر نشخیص بیماری میزان كنترل درمان را نیز سنجید

راههای درمان آسم

بهترین راه درمان آسم پیشگیری است. جلوگیری از بروز حمله آسمی و در صورت بروز نفس تنگی، تنفس را به حالت اولیه برگرداندن هدف اصلی درمان این بیماری است. برای پبشگیری، بیمار باید با محرک هایی که بیماری را تشدید می کنند آشنا باشد. با شناسایی و جلوگیری از تماس با این عوامل تحریک کننده می توان از بروز علائم این بیماری پیشگیری کرد. همچنین مبتلایان به بیماری آسم باید سعی کنند که در معرض عفونت های ویروسی قرار نگیرند استفاده از واکسن آنفلوآنزا برای این افراد و پرهیز از مصرف دخانیات ضروری است

درمان دارویی آسم شامل استفاده از دارو ها برای جلوگیری از التهاب یا کاهش میزان التهاب جدار داخلی نایژه ها و شل کردن عضلات دیواره راههای هوایی می شود. برای اینکار می شود از داروهای موضعی (استنشاقی) که گشاد کننده راه های تنفسی هستند مانند سالبوتامول و یا داروهای ضد التهاب مانند کورتون ها استفاده کرد. برخی از داروها موقع حملۀ آسمی باید مصرف شوند، مثل سالبوتامول. این داروها معمولا به حالت استنشاقی (اسپری) استفاده می شوند و اثر فوری دارند. بیماران باید همواره چنین اسپری ها را در دسترس داشته باشند و چنانچه با استفاده از آنها نفس تنگی ادامه داشت باید به بیمارستان مراجعه کند. برخی از داروها باعث جلوگیری از حمله آسم می شوند و مصرف این داروها در دراز مدت موثر است مانند اسپری کورتون و تثبیت کننده های عشاء سلول ها

ورزش البته با نظارت پزشک معالج می تواند کمک کند. نیاز به توجه است که ورزش خود می تواند موجب بروز حمله آسمی شود. از اینرو شروع هر گونه برنامۀ ورزشی باید تحت نظر پزشک معالج باشد

برای درمان بیماری آسم استفاده صحیح از داروهای استنشاقی الزامی است. چرا که این داروها باید وارد ریه شوند تا عمل کنند. داروهایی که در قسمت عقب حنجره و روی زبان می مانند و یا احیانا در زمان مصرف از دهان خارج می شوند در واقع دارو های به هدر رفته هستند. محاصره کامل قسمت دهنی اسپری با لب و فشار کپسول اسپری برای آزاد ساختن دارو هماهنگ با دم عمیق طریقه صحیح استفاده از این دارو ها و راهنمایی آنها به ریه است که البته نیاز به آموزش و تمرین دارد

چنانچه بیمار قادر به استفاده صحیح از اسپری نیست می توان از انواع دیگر اسپری و یا از اتاقكهای مخصوص دهنی استفاده کرد. این اتاقک بروی اسپری سوار می شود و دارو را در خود ذخیره می‏ سازد تا بیمار بتواند در چند دم دارو را به ریه ها منتقل کرده و از هدر رفتن دارو جلوگیری كند. توصیه می شود که بیماران چند دقیقه پس از استفاده از کورتون های استنشاقی دهن را با آب شستشو دهند تا چنانچه کورتون در قسمت داخل دهان مانده شسته شود و موجب بروز ناراحتی های جانبی در دهان نشود

© All rights reserved



به مواد سازنده رنگ مو توجه کنید

Paraphenylenediamine (PPD) can be found in most hair colour products. The standard rule is that if a hair care product contains PPD, there must be a warning informing users that using the product on eyebrows or eyelashes can result in blindness, and that a patch test is essential. Recent reports published in America noted that PPD-related reactions to hair dye were especially common in those who had been exposed to PPD after getting a henna tattoo –henna often contains PPD.

http://uk.lifestyle.yahoo.com/is-hair-dye-really-hazardous-to-your-health-.html

برای جلوگیری از حساسیت های پوستی هنگام استفاده از رنگ مو به مواد سازنده آن توجه کنید. ماده شیمیایی  Paraphenylenediamine (PPD) 

یکی از معمول ترین مواد حساسیت زا است که در اکثر رنگ موها استفاده می شود. اگر رنگ موئی را استفاده می کنید که این ماده در آن بکار رفته از استفاده این رنگ مو روی ابرو و مژه جدا خودداری کنید چون حتی ممکن است سبب از بین رفتن بینایی گردد. پرهیز از استفاده رنگ موهای شامل

PPD

  و آزملیش حساسیت پوستی  24 ساعت قبل از استفاده از هر نوع رنگ مو توصیه میشود

ضمنا بسیاری ازترکیباتی که برای نقاشی های روی پوست با حنا از آن استفاده میشوند نیز شامل این ماده هستند. از استفاده همزمان این دو ترکیب بپرهیزید

  

پوکی استخوان — Osteoporosis

پوکی استخوان یکی از عوارض معمول استخوان ها ست که باعث شکننده شدن آنها (گاهی حتی بر اثر کوچکترین فشار) مخصوصا در نواحی ستون مهره ها، لگن خاصره، بازو و مچ می شود

استخوان ها بافتی زنده و فعال هستند که بطور طبیعی دائما در حال ترمیم و نوسازی اند. بطوریکه قسمتهای قدیمی استخوان بتدریج برداشته می شود و جای آنرا استخوان نو پر می کند. در دوران کودکی استخوان از قد رشد می کند. در سنین حدود بیست سالگی رشد طولی استخوان قطع می شود. با این حال استخوان ها همچنان به حجیم و متراکم شدن ادامه می دهند. در این دوران نسبت تولید استخوان جدید ببیشتر از سرعت ازبین رفتن بافت قدیمی استخوان است. بطوریکه در حدود بیست و پنج تا سی سالگی استخوانها به حداکثر تراکم خود می رسند. بعد از این دوران بافت استخوان قدیمی با سرعت بیشتری از سرعت ترمیم آن از بین میرود و همین امر تراکم استخوانها را کم می کند

پوکی استخوان در حالی صورت می گیرد که یا تا قبل از سی سالگی تراکم استخوانها به حد نصاب خود نرسیده باشند و یا از بین رفتن استخوانها بعد از سی سالگی با سرعتی بیشتر از معمول صورت گیرد. پوکی استخوان معمولا در زنان بیشتر از مردان دیده می شود. مخصوصا در سنین یائسگی زنان به علت کم شدن میزان هورمون استروژن با سرعت بیشتری تراکم استخوان ها یشان را از دست می دهند

اکثرا افراد مبتلا به پوکی استخوان بر این امر آگاه نیستند و تا زمانیکه بر اثر سانحه ای نه چندان جدی و یا کوچکترین فشار به شکستگی استخوان مبتلا می شوند. برای تشخیص این بیماری از اسکنی بنام DEXA* استفاده می شود. تشخیص جالت پیشرفته این بیماری توسط رادیولوژی ممکن است ولی معمولا در مراحل ابتدایی "اکس ری" معمولی قادر به تشخیص پوکی استخوان نیست

عواملی چون کمبود کلسیم و ویتامین "د" به تشکیل استخوان جدید صدمه می زند.رژیم غذایی نا مناسب، مصرف سیگار و استفاده بیش ار حد الکل، عدم تحرک فیزیکی، استفاده از داروهایی چون کورتون و ضد اسید معده به مدت طولانی و غوامل ژنتیکی برخی از علل ابتلا به پوکی استخوان هستند

روش های درمان پوکی استخوان

تغذیه مناسب با رژیم غذایی غنی از کلسیم و ویتامین "د" (مثل شیر، پنیر و پرتقال) در بهبود این عارضه موثر است. گاهی در کنار تغذیه صحیح بیمار نیاز به استفاده از مکمل های کلسیم و ویتامین د  را نیز دارد

دارویهای نیز برای درمان پوکی استخوان وجود دارند که مصرف آنها بستگی به تصمیم پزشک معالج دارد. از میان این داروها می توان از داروهایی چون داروهای گروه بیو فسفونیت، که سرعت از بین رفتن استخوان ها را کم می کنند، نام برد. از عوارض معمول این داروها دلدرد و ناراحتی شدید معده هست. بهتر است که این دارو قبل از صرف غذا، روی معده خالی با لیوانی پر از آب مصرف شود. تا یک ساعت بعد از خوردن چنین داروهای بیمار باید از دراز کشیدن یا خم شدن خودداری کنند

داروهای گروه بیو فسفونیت عوارض جانبی دیگری نیز دارند. از میان آنها قرمزی چشم و درد استخوان را باید سریعا به پزشک معالج خبر داد. قبل از شروع مصرف این داروها بهتر است که فک و آرواره بیمار نیز چک شود

داروهایی که با افزایش نفوذ کلسیم در استخوانها سرعت ساخت و ترمیم استخوان را اضافه می کنند نیز گاهی برای معالجه پوکی استخوان تجویز می شود. علاوه بر اینها داروهای دیگری نیز هستند که پرشک ممکن است استفاده از آنها را برای بیمارش صلاح بداند. مصرف داروهای تحویز شده را باید تا زمانی که دکتر توصیه کند ادامه داد چون فرایند ترمیم استخوان ها نیاز به زمان دارد

روش های پیشگیری از پوکی استخوان

- استفاده از تغذیه صحیح. رژیم غذایی غنی از کلسیم و ویتامین "د" مانند لبنیات و ماهی _ بخصوص ساردین که با استخوان های ریزش خورده می شود

- فعالیت فیزیکی _ بطورکلی فعالیت بدنی به تقویت ماهیچه ها و استخوان ها کمک می کند و روی قدرت تعادل هم اثر دارد و از این جهت احتمال افتادن براثر عدم تعادل و شکستکی استخوان ناشی از آن را کم می کند. برای تقویت استخوان ها فعالیت هایی که در آنها وزن بدن روی پاها تحمل می شود، مثل پیاده روی و دو موثرتر از فعالیت هایی چون شنا هستند. اگرچه شروع برنامه ورزشی باید تحت نظر پزشک باشد چراکه فشار ناگهانی روی استخوانهای که ضعیف هستند خطرناک است و توصیه نمی شود

دوری از کشیدن سیگار و نوشیدن بیش از معمول الکل

قابل توجه

افرادی که دچار پوکی استخوان هستند باید از بلند کردن سنگینی خودداری کنند، همچنین باید به عوامل ریسکی که منجر به سر خوردن و افتادن می شود آشنا باشند (مثلا توجه به میزان روشنایی اطراف) و احتمال بروز چنین حوادثی را به حداقل برسانند

—————————————————-

*DEXA scan (Dual Energy X-ray Absorptiometry

Calculating your Body Mass Index

To calculate Body Mass Index

BMI = your weight in kiligram  ÷  (your height in metres) x (your height in metres)

For most people a healthy BMI is between 20–25

وزن بدن به کیلوگرم تقسیم بر( قد به متر، به توان دو) شاخص توده بدن را حساب می کند

برای بیشتر افراد عددی بین 20 تا 25 مطلوب است

Related to sleep

Most people need 6 to 8 hours sleep in 24 hours. Based on a study in Sleep Research Centre at the Loughborough University it was suggested that on average, women need slightly more sleep than men.

Lack of sleep can affect: judgement, concentration, blood pressure, blood clotting ability, immune system and the ability to use insulin effectively. Appetite control hormones (ghrelin and leptin responsible for feeling hunger and fullness, respectively) are also affected by sleep restriction.

Sleep pattern changes with age; the ability to fall into deep sleep is reduced with age.

short naps can make you feel fresh

A short nap (around 20min) iN daytime can increases the brain learning ability. Usually in lonrer sleeps(more than 30min) deep sleep might occur.

سنگ کلیه

نقش اصلی کلیه جداسازی مواد سمی از خون و تولید ادرار برای خروج سموم از بدن می باشد. افزایش غلظت موادی چون کلسیم، اوریک و سیستئین در کلیه باعث تشکیل کریستالهایی میشود که می توانند به هم چسبیده و توده ای جامد و سفت را تشکیل دهند. به این توده های رسوب کرده در کلیه، سنگ کلیه می گویند. سنگ کلیه اندازه و شکل خاصی ندارد. گاهی به اندازه دانه شنی است و گاهی ممکن است تمام حجم داخل کلیه را اشغال کند (این نوع معمولا دراثر عفونت ایجاد میشود). یکی از معمولترین نوع سنگ کلیه اگزالات کلسیم است. 

سنگ کلیه گاهی هیچگونه علامتی ندارد ولی عموما درد شدید یکی از مشخص ترین علائم این بیماری است. درد معمولا یا مستقیما به علت حرکت سنگ در میزنای (لوله ای که ادرار را از کلیه به مثانه میبرد) ایجاد میشود و یا در اثر انسداد میزنای و کاهش جریان عبور ادرار که با برگشت ادرار به کلیه و اتصاع آن همراه است (در این صورت عدم درمان ممکن است با صدمه جبران ناپذیری به کلیه ختم شود). علائم دیگر سنگ کلیه عبارتند از عفونت  (ممکن است با تب نیز همراه باشد)، سوزش شدید به هنگام تخلیه مثانه، حالت تهوع، استفراغ و خون ادراری.

برای تشخیص سنگ کلیه ازروش هایی چون: سونوگرافی، رادیولوژی مخصوص کلیه و مثانه و تزریق ماده ای رنگی به رگ و اندازه گیری زمان لازم برای عبور این ماده از کلیه استفاده میشود.  ازمایش خون و ادرار هم به تشخیص کمک میکند چرا که از اینراه تشخیص عفونت، وجود خون در ادرار و اندازه گیری غلظت موادی که می توانند هسته مرکزی سنگ کلیه را تشکیل دهند ممکن میگردد.

درمان این عارضه بستگی به اندازه، محل قرار گرفتن سنگ و علائم بیماری دارد. درمرحله ساده ممکن است سنگ خود بخود دفع شود در این حالت برای کنترل درد دارو داده میشود و از بیمار خواسته میشود که برای کمک به دفع سنگ آب بیشتری مصرف کند (معمولا مصرف روزانه بین هشت تا دوازده لیوان آب توصیه میشود). گاهی هم با کمک دارو غلطت مواد ادرار را تغییر میدهند تا به حل سنگ و دفع آن کمک شود. البته این روش درمان طولانی است و چنانچه این عارضه با درد شدید همراه است، روش مناسبی نیست. گاهی با امواج متناوب شوک، اشعه لیزر و یا بطور مکانیکی سنگ را خرد و از بدن خارج میکنند. قبلا با عمل جراحی باز کلیه هم سنگ را خارج می کردند ولی اخیرا به ندرت از این روش استفاده میشود.

سنگ دفع شده آزمایش شده وساختارهسته اصلی آن مشخص میشود. قبلا توصیه میشد که بیمار برای جلوگیری از ابتلای مجدد به سنگ کلیه موادی را از لیست تغذیه خود حذف کند مثلا بیمارانی که سنگ کلسیم داشتند مصرف لبنیات بخصوص شیر و پنیر را باید کتنرل می کردند. البته رعایت اعتدال مثلا در مصرف  گوشت همچنین کنترل میزان نمک امروزه هم توصیه میشود. به همراه آن ورزش و تحرک برای کمک به دفع سنگ کلیه و جلوگیری از ابتلای مجدد ضروری است.

آب مروارید

به کدر شدن عدسی چشم، که موجب کاهش میزان عبور نور و اختلال در بینایی می شود، آب مروارید می گویند. عمده ترین دلیل بروز آب مروارید، کهولت سن می باشد (معمولا در سنین 65 سال به بالا این بیماری شروع میشود) ولی عوامل دیگری چون بیماری قند، سابقه این بیماری در افراد خانواده، بیماری های موروثی و غیره  نیز بر احتمال ابتلاء به این بیماری موثرند

در ابتدای شروع این بیماری، علائم آب مروارید چندان محسوس نیستند ولی رفته رفته با کدر شدن بیشتر عدسی قدرت دید به نحو محسوسی کاهش میابد. گاهی عوارضی چون دیدن هاله ای دور اجسام منور و ضعف بینایی در شب علت مراجعه بیمار به چشم پزشک هستند.

درمان آب مروارید

در مراحل ابتدایی استفاده از عینک موقتا به دید کمک می کند ولی با پیشروی بیماری ممکن است که نیاز به جراحی باشد. عمل آب مروارید یکی از جراحی های موفق و نسبتا ساده و با درصد موفقیت بالا می باشد. معمولا جراحی چشم برای درمان آب مروارید تحت بی حسی موضعی و در مدت نسبتا کوتاهی (کمتر از یک ساعت) به صورت سرپایی انجام می شود و بیمار نیاز به بستری شدن در بیمارستان را ندارند.

نحوه عمل به این صورت است که ابتدا شکافی در سطح قرنیه داده می شود و عدسی چشم از همان شکاف با استفاده از مکنده های کوچک بیرون کشیده می شود. عدسی یا بصورت کامل و یا پس از خردکردن آن به قطعات کوچک تر برداشته میشود. پس از برداشتن عدسی، لنزی مصنوعی را جایگزین عدسی می کنند. سپس شکاف سطح قرنیه چشم را بخیه می زنند.

چنانچه هر دو چشم دچار این عارضه باشند، آنها را همزمان عمل نمی کند. معمولا بعد از جراحی برای مدت کوتاهی چشم عمل شده پانسمان می شود و بیمار از قطره های چشمی استفاده می کند. مراقبت های بعد از عمل شامل خوداری از بلند کردن اجسام سنگین و عدم استفاده از شوینده های مو و صورت برای چند روز پس از جراحی ضروری است. بهبودی کامل تقریبا شش هفته طول می کشد و گاهی ممکن است که پس از عمل نیاز به استفاده از عینک نیز باشد. احتمال عفونت، التهاب و خونریزی چشم بعد از عمل وجود دارد. از این رو در صورت درد، بروز تورم و قرمزی چشم باید به پزشک مراجعه کرد